پیش‌بینی رضایت‌زناشویی بر اساس قدرت روان‌شناختی ایگو و تمایزیافتگی خود
محورهای موضوعی : روان شناسی
1 - دانشگاه ازاد
کلید واژه: رضایت زناشویی, قدرت روان‌شناختی ایگو, تمایزیافتگی خود, زوجین,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی رضایت‌زناشویی بر اساس قدرت روان‌شناختی ایگو و تمایزیافتگی خود انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی افراد متأهل (زن و مرد) دارای مشکلات زناشویی مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره خانواده شهر تهران در سال 1400 بودند. از بین آنها 250 نفر (150 زن و 100 مرد) به روش نمونه‌گیری دردسترس به‌عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. به‌منظور جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه‌های رضایت زناشویی انریچ (1989)، قدرت روان‌شناختی ایگو استروم و همکاران (1997) و تمایزیافتگی خود اسکورن و فریدلندر (1998)، استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون های همیستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون به کمک نرم افزار SPSS نسخه 23، تحلیل شد. یافته‌های حاصل از تحلیل داده‌های پژوهش نشان داد که بین رضایت‌زناشویی، قدرت روان‌شناختی ایگو و تمایزیافتگی خود،همبستگی معنی‌دار وجود دارد (001/0P<). نتایج تحایل رگرسیون به روش گام به گام، نشان داد که متغیرهای پیش‌بین شامل قدرت روان‌شناختی ایگو و تمایزیافتگی خود ، می‌توانند در مجموع 43 درصد از رضایت زناشویی را پیش‌بینی کند. همچنین، نتایج ضرایب رگرسیونی نشان داد که متغیرهای قدرت روان‌شناختی ایگو (31/0ß=) و تمایزیافتگی خود (34/0ß=)، نقش مستقیم و مؤثری در پیش‌بینی رضایت زناشویی دارند. با توجه به نتایج این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که رضایت زناشویی زوجین با عواملی از جمله قدرت روان‌شناختی ایگو و تمایزیافتگی خود در ارتباط است؛ بنابراین، برنامه-های توانمندسازی و آموزشی با هدف افزایش قدرت روان‌شناختی ایگو و تمایزیافتگی خود، می‌تواند نقش مؤثری در بهبود کیفیت زناشویی و افزایش رضایت از زندگی را به همراه داشته باشد.
The present study was conducted with the aim of predicting marital satisfaction based on the psychological strength of ego and self-differentiation. The descriptive research method was correlation type. The statistical population included all married people (men and women) with marital problems who referred to family counseling centers in Tehran in 1400. Among them, 250 people (150 women and 100 men) were selected as the research sample using available sampling method. In order to collect information, the marital satisfaction questionnaires of Enrich (1989), psychological strength of Ego Strom et al. (1997) and self-differentiation of Skorn and Friedlander (1998) were used. Data were analyzed using Pearson correlation tests and regression analysis using SPSS version 23 software. The findings of the research data analysis showed that there is a significant correlation between marital satisfaction, psychological strength of ego and self-differentiation (P<0.001). The results of step-by-step regression showed that predictor variables including ego psychological strength and self-differentiation can predict a total of 43% of marital satisfaction. Also, the results of the regression coefficients showed that the variables of ego psychological strength and self-differentiation (ß=0.34) have a direct and effective role in predicting marital satisfaction. According to the results of this research, it can be concluded that the marital satisfaction of couples is related to factors such as the psychological strength of the ego and self-differentiation; Therefore, empowerment and educational programs aimed at increasing the psychological strength of the ego and self-differentiation can play an effective role in improving marital quality and increasing life satisfaction