بست‌نشینی در دوره صفویه
محورهای موضوعی : تاریخ ایران اسلامی
جهانبخش ثواقب
1
(استاد گروه تاریخ، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران)
کلید واژه: امنیت, دوره صفویه, اماکن بست, بست‌نشینی,
چکیده مقاله :
بست نشینی در برخی مکان های مذهبی و دارای قداست از نظر مردم، یکی از راه های حفظ امنیت فردی بوده که کسانی به آن متوسل می شده اند. منابع دوره صفویه به روشنی اطلاعات بایسته ای از مرسوم بودن بست نشینی و چگونگی آن یا اماکن بست به دست نمی دهند، اما براساس همان اخبار اندک و گزارش هایی که سفرنامه نویسان اروپایی ارائه کرده اند دریافت می شود که در این دوره اگرچه نه به گستردگی دوره قاجاریه، مکان هایی به عنوان بست معروف بوده و کسانی در آنها بست نشسته اند. در این مقاله، به روش توصیفی- تحلیلی، پدیده بست نشینی در دوره صفویه بررسی شده و مکان ها و تأسیساتی که بست بوده و نمونه هایی از بست نشینی در آنها تشریح شده است. یافته پژوهش بیان گر این نکته است که برخی بناها و نهادهای مذهبی و برخی تأسیسات سیاسی و اداری در این دوره جایگاه بست بوده که نقش امنیتی حفظ جان ستم دیدگان را در برابر مظالم دستگاه حکومتی ایفا می کردند؛ اما این پدیده گسترش چندانی همانند دوره قاجاریه نداشته است.
Resorting (Take refuge) in some religious places in terms of people is one of the ways to protect individual security which those who resorted to it. The sources of Safavid era have no clear information about resorting and how it is customary, but based on the same news and the reports that European writers have presented, although not to the extent of the Qajarid era, places are known as sanctuary and those who have resorting them. In this paper, using descriptive - analytical method, the phenomenon of resorting in the Safavid period has been studied and the sites and facilities that have been sanctuary are described. The findings of this research indicate that some of the buildings and religious institutions and some political and administrative facilities are located in this period which have played security role in the protection of the oppressed people against the injustices of the government.
_||_