نقش صنعت نفت در الگوی توسعه فیزیکی نفت شهرها(مطالعه موردی: نفت شهر آبادان)
محورهای موضوعی : آمایش محیطصادق بشارتی فر 1 , اسماعیل قادری 2 , زهرا پیشگاهی فرد 3
1 - (دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران)
2 - (استادیار گروه جغرافیا و برنامهریزی روستایی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران)
3 - (استاد گروه جغرافیای سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران)
کلید واژه: صنعت نفت, توسعه فیزیکی, شهر آبادان, نفت شهرها,
چکیده مقاله :
نتایج نشان داده که بر اساس شاخص تحلیل جدایی گزینی در سال 1360ساختار فضایی- کالبدی شهر آبادان از نوع تمرکز با جدایی گزینی نسبی بوده است. نتایج آزمونt حاکی از آن است که بین محلات وابسته به صنعت نفت با سایر محلات شهری شهر آبادان در شاخص بافت پر، تفاوت معنیداری وحود داردچنان که نتایج برگرفته از مدل موران نشان داد صنعت نفت توانست با ایجاد خدمات بیشتر زمینه ساخت و سازهای زیاد و متراکم را در محلات وابسته بهخود نسبت به سایر محلات فراهم آورد و زمینهی ایجاد نوعی تمرکز شدید کالبدی و الگوی رشد متمرکز و خوشهای را بهوجود آورد. اما در سال 1390 محلات زیادی با درصد بافت پر در ساختار شهر ظهور و سبب شده که محلات پر تراکم به لحاظ بافت شهری در شهر آبادان بهصورت پراکنده توزیع شوند و الگوی رشد کالبدی از متمرکز و خوشهای سال 1360 به الگوی تمرکز کمتر(پراکنده) و تصادفی 1390 تغییر دهند. همچنین نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسیون نشان از عدم ارتباط قوی و معنیدار بین مهاجرین وارد شده به شهر با دو شاخص تعداد شاغلان صنعت نفت و تعداد پروانههای ساختمانی صادر شده دارد. از این رو از سال 1360 تا 1390 عاملی همچون بازسازی شهر پس از جنگ بههمراه سایر تغییرات کالبدی- فضایی نحوه و گسترش شهر را تحت تأثیر خود قرار داده است و الگوی رشد شهر را از حالت خوشهای به سمت پراکنده سوق داده است.
The results of the present study showed that according to the selective separation analysis index in 1360, the physical-spatial structure of Abadan was of the type of concentration with relative selective separation. The results of the t-test indicate that there is a significant difference between the areas related to the oil industry and other urban areas of Abadan in terms of the texture index. As the results derived from Moran's model showed, by creating more services, the oil industry was able to provide the basis for many dense constructions in its dependent localities compared to other localities and the basis for creating a kind of intense physical concentration and a concentrated and cluster growth pattern. But in 1390, many neighborhoods with a percentage of dense tissue appeared in the structure of the city, causing very dense neighborhoods to be scattered in terms of urban texture in Abadan, and the pattern of physical growth changed from concentrated and clustered in 1360 to a pattern of less concentration (scattered) and randomly change 1390. Also, the results of Pearson's correlation coefficient test show that there is no strong and significant relationship between the immigrants who entered the city and the number of oil industry workers, and the number of construction permits issued. Therefore, from 1360 to 1390, a factor such as the reconstruction of the city after the war, together with other physical-spatial changes, influenced the city's mode and expansion and pushed the city's growth pattern from a cluster to a scattered one.
_||_