حق بر «دفاع مشروع» در قبال حملات سایبری با تاکید بر حملات ایالات متحده آمریکا
محورهای موضوعی : فصلنامه مطالعات حقوقی فضای مجازی
سعید عیدکشایش
1
,
حسین ثریائی اذر
2
,
جهانگیر باقری
3
1 - دانشجوی دوره دکتری حقوق بین الملل عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه
2 - گروه حقوق ، دانشکده علومانسانی ، دانشگاه ازاد واحد مراغه
3 - عضو هیات علمی (استادیار) گروه حقوق دانشکده علوم انسانی دانشگاه اسلامی ازاد واحد مراغه
کلید واژه: دفاع مشروع, جنگ سایبری, حملات سایبری, ایالات‌متحده آمریکا, پناهگاه امن, دفاع دیجیتالی,
چکیده مقاله :
اقدامات خصمانه و توسل به‌زور در فضای سایبر موضوع بسیار مهمی است که توانایی مواجه کردن حقوق بین الملل با چالش هایی اساسی را دارد؛ چراکه دولت های مختلف فضای مذکور را به‌عنوان میدان جنگ تلقی نموده و در راستای ایراد خسارت به دیگرانی هستند که آن را دشمن خود خطاب می نمایند، یکی از مهم ترین و تأثیرگذارترین این کشورها ایالات‌متحده آمریکا است که با استفاده از تجهیزات فوق پیشرفته خود به این اقدامات علیه دولت های دیگر دست می‌یا زد. در این راستا ضرورت انجام دفاع مشروع در مقابل این حملات اجتناب ناپذیر جلوه می‌نماید؛ اما سؤال اساسی آن است که با توجه به قواعد موجود بین المللی و به‌طور خاص ماده 51 منشور ملل متحد می توان به این اقدام دست یازید و از آن به دفاع مشروع سایبری یادکرد یا خیر. این پژوهش با روش توصیفی–تحلیلی به مطالعه منابع مرتبط با موضوع و گردآوری اطلاعات پرداخته است. نتایج تحقیق نشان می دهد که در صورت انجام حمله سایبری از جانب بازیگر دولتی یا انتساب آن به دولت با رعایت شرایط دفاع مشروع درزمینه انتساب، شدت درجه نقض اصل عدم توسل به‌زور و گزارش به شورای امنیت سازمان ملل متحد؛ می توان به دفاع مشروع سایبری دست یازید؛ البته در مسیر دفاع مشروع باید اصل تناسب به‌عنوان ضابطه اصلی رعایت گردیده و به‌محض ورود مؤثر شورای امنیت در بحران، دفاع خاتمه یابد.
Hostile actions and resorting to coercive force in the cyberspace fields are very important issues that could challenge fundamental principles of the international law. Many States consider the cyberspace as a battlefield and intend to inflict damages through it to their opponent states. United States is considered an avant-garde in these issues. The United States possess many advanced technologies in cyberspace field. In this respect, the necessity of self-defense (legitime defense) against cyber-attacks seems inevitable, although from “treaty law” point of view it lacks the basic internationally supported legislations. It remains to be clarified whether the 51th Article of the United Nations Charter could be used as a legal base for cyber self-defense or not and if that could be entitled self-defense or not. This study employs descriptive-analytical method through data analyzing system. Findings of this study indicate that in the event of a cyber-attack by a State or its agents, a cyber-self-defense could be legally justifiable provided that the legal conditions of the self-defense such as compatibility of self-defense with the attacks and some other international law principles (principle of non-use of force for example) are met, Of course, in the path of self-defense, the principle of proportionality must be observed as the main rule, and as soon as the Security Council effectively intervenes in the crisis, the defense must be terminated.
_||_