حملات سایبری در پرتو توسل به زور از نگاه حقوق بین الملل
محورهای موضوعی : فصلنامه مطالعات حقوقی فضای مجازیعلیرضا انصاری مهیاری 1 , زهرا سادات حسینی 2
1 - استادیارو مدیر مقطع تحصیلات تکمیلی گروه حقوق بین الملل دانشکده حقوق، الهیات و معارف اسلامی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
2 - دانش‌آموخته حقوق بین‌الملل، واحد نجف‌آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف‌آباد، ایران
کلید واژه: فضای سایبری, توسل به زور, حملات سایبری, جرایم سایبری, مخاصمات مسلحانه,
چکیده مقاله :
یکی از مسائل مهم جامعه بین المللی، توسل به زور بوده و تحولاتی را به خود دیده است.توسل به زور از جمله قواعد مهم حقوق بین الملل است که در بند 4 ماده 2 منشور به ممنوعیت این امر اشاره شده است.با رشد و توسعه همه جانبه جوامع، مفهوم توسل به زور نیز تغییر پیدا کرده و ابعاد جدیدی از آن ایجاد شده و روش های جدیدی از آن توسط دولت ها مورد استفاده قرار گرفته است. یکی از این روش ها، حملات سایبری می باشد.سلاح های مورد استفاده در حملات سایبری، نمونه سلاح های جدیدی است که توانایی این سلاح ها و حملات در آسیب رساندن، کشتن و تخریب فیزیکی در فضای سایبر، مفهوم توسل به زور را متحول ساخته است. در این پژوهش، هدف، بررسی جرایم و فضای سایبری برای روشن نمودن ماهیت حملات سایبری و ارتباط این حملات با توسل به زور می باشد.این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی به این نتایج رسیده است که توسعه عرصه ارتباطات باعث گسترش حملات جدیدی شده که در فضای سایبر رخ می دهد و به دلیل ویژگی های منحصر به فردی که این حملات دارند ، دولت ها تمایل زیادی به استفاده از این حملات دارند.همچنین زمانی که این حملات در مقیاس وسیعی صورت بگیرند و زیرساخت های حیاتی کشوری را مورد هدف قرار دهد، درواقع توسل به زور رخ داده است و تفاوتی ندارد که این زیرساخت ها دچار آسیب شوند یا خیر. صرف حمله سایبری به این زیرساخت ها، توسل به زور است و با اصل ممنوعیت توسل به زور مندرج در بند 4 ماده 2 منشور در تعارض است.
One of the most important issues of the international community has been the use of force and the changes and evolutions it has underwent. The use of force is one of the important rules of international law, which is mentioned in paragraph 4 of the Article 2 of the UN Charter. With the comprehensive growth and development of societies, the concept of resorting to force has changed and new dimensions have been created and new methods have been used by governments. One of these methods is cyberattacks. A cyberattack is an example of a new weapon the ability of which to damage, kill and physically destroy in cyberspace, has changed the concept of the use of force. In this study, the aim is to investigate cybercrime and cyberspace to clarify the nature of cyberattacks and the relationship between these attacks and the use of force. This research has achieved its results using descriptive-analytical method. It has been found out that the development of the field of communication has led to the spread of new attacks which occur in cyberspace and, because of the unique features that these attacks have, governments are very much willing in using these attacks. Furthermore, when these attacks are carried out on a large scale and target the vital infrastructure of the country the use of force has taken place indeed and that it makes no difference whether these infrastructures are damaged or not. The mere cyber-attack on these infrastructures is the use of force and is in conflict with the Principle of Prohibition of the Use of Force contained under paragraph 4 of Article 2 of the UN Charter. Cyber-attacks can be considered as resorting to force according to this article.
_||_