اثر محافظت عصبی زانتون و 6-هیدروکسیفلاون در مدل بیماری پارکینسون القاء شده توسط 6-هیدروکسیدوپامین در موش آزمایشگاهی: ارزیابی های رفتاری
محورهای موضوعی : فصلنامه زیست شناسی جانوری
مهشید عطاری
1
,
مریم خسروی
2
,
رامین حاجی خانی
3
,
مریم بنانج
4
,
جلال صولتی
5
*
1 - گروه زیست شناسی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - گروه زیست شناسی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3 - گروه زیست شناسی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
4 - گروه زیست شناسی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
5 - گروه زیست شناسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
کلید واژه: بیماری پارکینسون, موش آزمایشگاهی, 6-هیدروکسی دوپامین, زانتون, 6-هیدروکسی فلاون,
چکیده مقاله :
استرس اکسیداتیو و التهاب عصبی در بیماری پارکینسون نقش دارند. آنتی اکسیدان ها و ضد التهاب ها مانند ترکیبات پلی فنلی و فلاونوئید ها مرگ نورونی را مهار می کنند. هدف مطالعه حاضر اثر زانتون و 6-هیدروکسی فلاون در بیماری پارکینسون در موش آزمایشگاهی است. حیوانات توسط جراحی استریوتکس کانول گذاری شده و تزریق یک طرفه 6-هیدروکسی دوپامین در ناحیه متراکم جسم سیاه (SNc) مغز انجام می شود. زانتون و 6–هیدروکسی فلاون به صورت داخل صفاقی تزریق شدند. سه هفته پس از جراحی، ارزیابی های حرکتی و رفتار های شبه اضطرابی و شبه افسردگی انجام شدند. شمارش کل نورون های ناحیه متراکم جسم سیاه انجام شد. تزریق6-هیدروکسی دوپامین باعث افزایش تعداد چرخش های آپو مورفین گردید. زمان کاتالپسی افزایش یافت. نورون ها در جسم سیاه کاهش یافت. 6–هیدروکسی فلاون (50 و 100 میلی گرم بر کیلو گرم) و زانتون (100 و 200 میلی گرم بر کیلو گرم) باعث کاهش چرخشها و کاتالپسی شدند. در تست ماز مرتفع به علاوه شکل، 6–هیدروکسی فلاون در دوز های 25 و 50 میلی گرم بر کیلو گرم و زانتون در دوز های 50 و 100 میلی گرم بر کیلو گرم فعالیت حرکتی را افزایش دادند. در تست شنای اجباری، زانتون در دوز های 50، 100 و 200 میلی گرم بر کیلو گرم میزان بی حرکتی را در موش های پارکینسونی کاهش داد. تعداد نورون های جسم سیاه با تیمار 6–هیدروکسی فلاون در دوزهای 50 و 100 میلی گرم بر کیلو گرم و 200 میلی گرم بر کیلو گرم زانتون افزایش یافت. زانتون و 6–هیدروکسی فلاون اختلال حرکتی و کاتالپسی را بهبود بخشیدند و تعداد سلول های عصبی جسم سیاه را افزایش دادند. زانتون توانست افسردگی را کاهش دهد. احتمالاً بخشی از این اثرات حفاظت کننده مرکزی به وسیله اثرات آنتی اکسیدانی و ضد التهابی زانتون و 6–هیدروکسی فلاون میانجی گری می شوند که با کاهش رادیکال های آزاد و سایتوکین های التهابی از مرگ سلولی جلوگیری می کنند، و درنتیجه اختلالات شناختی و حرکتی را بهبود می بخشند.
Oxidative stress and neuroinflammation play a role in Parkinson's disease. Antioxidants and anti-inflammatories such as polyphenol compounds and flavonoids inhibit neuronal death. The aim of the present study is the effect of xanthone and 6-hydroxyflavone in Parkinson's disease in laboratory mice. Animals are cannulated by stereotaxic surgery and unilateral injection of 6-hydroxy-dopamine is performed in the dense area of the substantia nigra (SNc) of the brain. Xanthone and 6-hydroxyflavone were injected intraperitoneally. Three weeks after surgery, movement evaluations and pseudo-anxiety and pseudo-depression behaviors were performed. Counting of all the neurons in the dense area of the substantia nigra was done. Injection of 6-hydroxydopamine increased the number of apomorphine rotations. Catalysis time increased. Neurons in the substantia nigra decreased. 6-Hydroxyflavone (50 and 100 mg/kg) and xanthone (100 and 200 mg/kg) reduced vertigo and catalepsy. In the elevated plus shape maze test, 6-hydroxyflavone in doses of 25 and 50 mg/kg and xanthone in doses of 50 and 100 mg/kg increased motor activity. In the forced swimming test, xanthone in doses of 50, 100 and 200 mg/kg reduced immobility in parkinsonian rats. The number of substantia nigra neurons increased with the treatment of 6-hydroxyflavone in doses of 50 and 100 mg/kg and 200 mg/kg xanthone. Xanthone and 6-hydroxyflavone improved movement disorder and catalepsy and increased the number of nerve cells in the substantia nigra. Xanthon was able to reduce depression. Probably, part of these central protective effects are mediated by the antioxidant and anti-inflammatory effects of xanthone and 6-hydroxyflavone, which prevent cell death by reducing free radicals and inflammatory cytokines, and as a result, they improve cognitive and movement disorders.
_||_