بررسی عادات غذایی آهوی ایرانی(Gazella subgutturosa) وتعیین میزان کیفیت گونه های غالب گیاهی مورد مصرف در منطقه حفاظت شده کالمند- بهادران مهریز (یزد)
محورهای موضوعی : فصلنامه زیست شناسی جانوریمائده دهقانی تفتی 1 , احسان پروانه اول 2
1 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد، عضو باشگاه پژوهشگران جوان
2 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد، عضو باشگاه پژوهشگران جوان
کلید واژه: کیفیت علوفه, عادات غذایی, آهوی ایرانی, منطقه حفاظت شده کالمند- بهادران,
چکیده مقاله :
آهو از گونه های حمایت شده زیستگاههای بیابانی ایران از جمله منطقه حفاظت شده کالمند- بهادران در استان یزد می باشد. بررسی زیستگاه و ویژگی های گونة Gazella subgutturosaبا توجه به ارزش حفاظتی آن ضروری است، به همین دلیلتعیین عادات غذایی و کیفیت پروتئین علوفة مصرفی گونة مذکور در منطقه حفاظت شده کالمندandndash;بهادران مورد بررسی قرار گرفت، جهت تعیین رژیم، تلفیقی از روش های مشاهده مستقیم، آنالیز محتویات معده گونه ها(که در اثر تصادف با وسایل نقلیه از بین رفته اند) و فیلم برداری استفاده گردید، بر اساس نتایج به دست آمده گونه های گیاهی غالب مورد مصرف آهو در منطقه کالمند- بهادران چهار گونة درمنه (Artemisiasieberi)، گل گینو (Tecrium polinim)، به به شور (Salsolatomentosa)، نسی (Stipagrostis plumosex)تشخیص داده شد. برای تعیین درصد پروتئین 4 گونه گیاهی مذکور در منطقة مورد مطالعه نقشه تیپ بندی پوشش گیاهی نقاط انتشار آهو به وسیله نرم افزار Arcviewتهیهشد و پس از بازدید میدانی، به صورت تصادفی از هرگونه گیاهی در نقاط مختلف منطقه 10 نمونه جمع آوری و بلافاصله نمونه ها به آزمایشگاهانتقال داده شد و درصد پروتئین آنها با اندازه گیری میزان نیتروژن با استفاده از روش کجلدال مشخص شد. سنجشها نشان دادند که درمنه با 37/11 درصد بیشترین میزان پروتئین را دارا می باشد و آهو نیز بیشترین تغذیه را از این گونه دارد.
An initial knowledge of Dietetics and range quality is essential for determining of Gazella subgutturosa habitat nutritional carrying capacity and sustainable range management, for this aim a study was designed in which changes in forage quality that consumed by gazelle. The study was conducted in Kalmand-Bahadoran protected area, Yazd Province, Food preference was also investigated by direct observation, stomach content analysis. The result revealed that,Artemisia sieberi, Tecrium polinim,Salsola tomentosa, Stipagrostis plumose are of the main food preference for Persian gazelle. Protein contents of each consumed plant species was estimated by utilizing Kjeldal method. This study showed that A.siberihas the maximum rate of protein almost 11.37 percent. Despite high amount of protein in A. siberi, it could not provide food needed for Gazella subgutturosa