بررسی میزان جذب نانو اکسید روی در ریهی موش سوری ماده نژاد NMRI
محورهای موضوعی : فصلنامه زیست شناسی جانوری
پروانه خلیلیان
1
,
عبدالحسین شیروی
2
,
حسین عباسپور
3
1 - گروه زیست شناسی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران
2 - گروه زیست شناسی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران
3 - گروه زیست شناسی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران
کلید واژه: ریه, نانوذرات, نانواکسید روی, استنشاق, موشسوری ماده. ,
چکیده مقاله :
فناوری نانو واژهای است که به تمام فناوریهای پیشرفته درعرصه ی کار با مقیاس نانو اطلاق میشود و معمولاً منظور از مقیاس نانو ابعادی در حدود 1 تا 100 نانومتر میباشد. نانو اکسید روی یکی از مهمترین نانومواد است که امروزه در صنعت و تجارت به صورت وسیعی مورد استفاده قرار میگیرد و این سبب نگرانی هایی در مورد تاثیر آن بر محیط زیست و سلامت انسان شده است. همچنین مطالعات زیادی در زمینه ی آسیب رساندن این ماده به بدن انجام نشده است. این مطالعه به منظور بررسی نقش نانو اکسید روی و میزان رسوب این ماده در بافت ریه صورت گرفت. موش های سوری ماده ی نژاد NMRIبه 3 گروه 10 تایی شامل دو گروه تجربی و یک گروه کنترل تقسیم بندی شدند. طی دوره ی 10 روزه گروه های تجربی دوزهای ppm/kg1000 وppm/kg 2000 نانو اکسید روی و گروه کنترل آب مقطر را از طریق استنشاق دریافت کردند. پس از طی دورهی تیمار موش ها تشریح شدند و ریه جهت بررسی میزان رسوب نانو اکسید روی توسط دستگاه جذب اتمی آماده شد. آنالیز آماری نشان داد که رسوب نانو اکسید روی در بافت ریه ی گروه های دریافت کننده ی دوزهایppm/kg 1000 وppm/kg 2000 نسبت به گروه کنترل تغییرات معنی داری را نشان داده است. با مصرف نانو اکسید روی در دوزهای 1000و 2000ppm/kg رسوب این ماده به طور قابل توجهی در بافت ریه مشاهده شده است.
Nanotechnology is a term which refers to all advanced technologies of Nano scale. By Nano scale, a dimension of 1-100 nanometers is presumed. Nano zinc oxide is one of the most important nanomaterials which is widely used in business and industry and this has caused some concerts regarding its effect on the environment and human health. There are not many studies of harms of these materials to the body. The present study was done to define the role of zinc oxide nanoparticles and its deposition values in lung. Syrian female mice of NMRI variant were divided into three groups of 10 each: control, 1000 ppm/kg zinc oxide nanoparticles and 2000 ppm/kg zinc oxide nanoparticles treated groups. During a period of 10 days, different doses of zinc oxide nanoparticles (i.e. 1000 and 2000 ppm/kg) were given to treated groups by inhalation, the control group received distilled water by inhalation. Then the mice were dissected and lung was prepared for investigation of zinc oxide nanoparticles deposition by Atomic Absorption Spectrometer. Statistical analysis showed that zinc oxide nanoparticles had significant difference in tissue of the lung which had received doses 1000 and 2000 ppm/kg compared with control group. Consumption of zinc oxide nanoparticles in doses of 1000 and 2000 ppm/kg, deposition of this material significantly increased in lung.