تاثیر ویتامین های E و B₂ ( ریبوفلاوین ) بر رشد، بازماندگی و فاکتورهای خونی و ایمنی ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio, Linnaeus 1785)
محورهای موضوعی : ارزیابی محیط زیستسیده عاطفه شریف زاده 1 , حسین خارا 2 , شایان قبادی 3
1 - دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان
2 - دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان
3 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل
کلید واژه: ایمنی, رشد, بقاء, فاکتورهای خونی, ویتامینE, ریبوفلاوین, کپورمعمولی( Cyprinus carpio),
چکیده مقاله :
ویتامین ها یک گروه مشتق از ترکیبات آلی هستند که به عنوان اجزای ضروری جیره های غذایی ماهی ها و میگو ها جهت رشد، تکثیر و سلامتی آنها مورد استفاده قرار میگیرند. این تحقیق در طی ماههای مرداد و شهریور سال 1389 به مدت 8 هفته در مجتمع تکثیر و پرورش ماهیان گرمابی شهید رجایی ساری انجام گردید. در این تحقیق اثر ترکیبی سطوح مختلف از ویتامین Eو ریبوفلاوین بر رشد، بقاء و فاکتورهای خونی و ایمنی ماهی انگشت قد کپور معمولی مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور بچه ماهیان کپور معمولی با جیره غذایی SFC با سطوح مختلفی از ترکیب ویتامین هایB₂ + E (mg/kg20+240،15+160،7+80) مورد تغذیه قرار گرفتند. همچنین یک گروه شاهد بدون اضافه کردن مکمل ویتامینی مورد تغذیه قرار گرفتند. نتایج مقایسه پارامترهای زیست سنجی و شاخص های رشد بر اساس تیمارهای مختلف، ترکیب سطوح ویتامین B₂ + Eدر جیره غذایی ماهیان نشان داد که این تیمارها از لحاظ تمامی فاکتورهای ارزیابی شده بجز ضریب چاقی(CF)دارای اختلاف معنی دار آماری می باشند(P≤0.05). بعلاوه نتایج مقایسه فاکتورهای خونی و بیوشیمیایی خون در بین تیمارهای مختلف جیره غذایی نشان داد که این تیمارها از لحاظ فاکتورهای گلبول قرمز، هماتوکریت، غلظت هموگلوبین داخل گلبولی، نوتروفیل، لنفوسیت و IgM در بین تیمارهای مختلف دارای اختلاف معنی دار می باشند(P≤0.05). بیشترین رشد در ماهیان تیمار 1 (31/1±16/28گرم) و کمترین میزان در تیمار شاهد (72/0±03/18 گرم) بدست آمد. بر پایه نتایج به نظرمی رسد که غلظت بهینه ویتامینE +B2 در جیره غذایی بچه ماهیان کپور معمولی mg/kg 7+80 می باشد.