تعیین میزان اسیدهای چرب اشباع و غیر اشباع در شش گونه میگوی پرورشی و دریایی خلیج فارس

محورهای موضوعی : ارزیابی محیط زیست

سیده زهرا فلاح شمسی ¹ (دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان)
شعبانعلی نظامی ² (دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان)
حسین خارا ³ (دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان)
شهروز برادران نویری ⁴ (انستیتو تحقیقات بین المللی ماهیان خاریاری دکتر دادمان)
علیرضا علیپور ⁵ (انستیتو تحقیقات بین المللی ماهیان خاریاری دکتر دادمان)
نرگس علیجانپور ⁶ (دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان)
کاوه امیری ⁷ (دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان)

تاریخ دریافت : 1394/07/09 تاریخ پذیرش : 1394/07/09 تاریخ انتشار : 1390/01/01

کلید واژه: خلیج فارس, میگوی پرورشی, اسیدهای چرب, امگا- 3, میگوی دریای,

چکیده مقاله :

این تحقیق جهت تعیین میزان اسیدهای چرب اشباع و غیر اشباع در بافت 6 گونه میگوی دریایی و پرورشی شامل گونه های میگوی موزی(Fenneropenaeus merguiensis)، ببری سبز(Penaeus semisulcatus)، سفید هندی(Fenneropenaeus indicus)، سرتیز(Metapenaeus affinis)، خنجری(Parapenaeopsis stylifera)و سفید غربی (Litopenaeus vannamei)،انجام شد. استخراج روغن از بافت گوشت میگوها به روش Bligh and Dyer, 1959 و با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی گازی (GC) مدل HP-6820 صورت پذیرفت. مهمترین اسیدهای چرب امگا-3 شناخته شده در شش گونه میگو، شامل اسیدهای چرب EPA (C20:5n-3)، DHA (C22:6n-3) و ETE (C20:3n-3) بودند. فراوانترین اسیدهای چرب اشباع(SFA) اسید پالمیتیک (C16:0)، و فراوانترین اسیدهای چرب تک غیر اشباع، فرم سیس اسید اولئیک (C18:1n9) بود. همچنین نتایج حاکی از میزان بالای اسیدهای چرب امگا-3 نسبت به امگا-6 در نمونه ها بود. بیشترین میزان نسبت PUFA/ SFA در گونه میگوی سرتیز و برابر با mg/g04/1 و کمترین میزان این نسبت در گونه ببری سبز برابر با mg/g86/0مشاهده گردید. فراوانترین مقدار اسیدهای چرب در گونه میگوی سفید غربی پرورشی موجود بود.