بازیابی خاک مسیرهای چوب کشی و استقرار تجدیدحیات طبیعی در آنها، در پایداری جنگل نقش به سزایی دارد. برای انجام این پژوهش در غرب استان گیلان (حوزه شاندرمن)، سه مسیر چوب کشی با قدمت 10 ساله و کلاسه های شیب 10-0، 20-10 و 30-20 درصد انتخاب شدند. روی مسیرهای چوب کشی و عرصه های مجاورش (منطقه شاهد)، در مجموع 30 میکروپلات (۲*۲ مترمربع) مشخص و در آنها نوع گونه و فراوانی تجدیدحیات، آماربرداری صددرصد شد. در نمونه خاک های برداشت شده از عمق ۲۰-۰ سانتی متری، وزن مخصوص ظاهری و حقیقی و درصد تخلخل اندازه گیری گردبد. نتایج نشان داد بین مسیرهای چوب کشی و منطقه شاهد از لحاظ وزن مخصوص ظاهری، درصد تخلخل خاک و تجدیدحیات گونه ها اختلاف معنی داری وجود دارد (0.05>p). فراوانی تجدیدحیات گونه افرا پلت در مسیرهای چوب کشی به طور معنی داری بیشتر از منطقه شاهد و فراوانی تجدیدحیات گونه های ممرز و شیردار در منطقه شاهد به طور معنی داری بیشتر از مسیرهای چوب کشی بود. اما بین این دو مکان اختلاف معنی داری از لحاظ تجدیدحیات گونه های راش و توسکا ییلاقی مشاهده نشد. همچنین بین سه کلاسه شیب مورد بررسی، اختلاف معنی داری از لحاظ زادآوری و وزن مخصوص ظاهری مشاهده نشد. درصد تخلخل خاک مسیرهای چوب کشی با دو کلاسه شیب 10-0 و 30-20 درصد دارای اختلاف معنی دار نبودند (0.05<p). نتیجه اینکه بازه زمانی 10 سال برای بازیابی خصوصیات فیزیکی خاک و استقرار تجدیدحیات در مسیرهای چوب کشی در این منطقه کافی نبوده و شیب کمتر از 30 درصد تاثیر معنی داری در بازیابی خاک و تجدیدحیات مسیرهای چوب کشی ندارد. تفاصيل المقالة

این پژوهش با هدف یافتن اثر میدان مغناطیسی بر تغییرات فعالیت آنزیم پراکسیداز، میزان درصد جوانه زنی، میزان رویش طولی ساقه و ریشه بذر اقاقیا انجام گرفت. کشت بذرها در 3 تیمار (شاهد، 4 میلی تسلا و 8 میلی تسلا) با ۳ تکرار صورت پذیرفت. پس از کاشت تعداد 100 عدد بذر در هر کدام از ظروف تیمار، جوانه ها به مدت 15 دقیقه در روز به مدت ده روز در معرض میدان مغناطیسی قرار گرفتند و سپس جوانه ها شمارش شدند. میزان رویش ریشه چه و ساقه چه توسط خط کش اندازه گیری و بعد از آن اقدام به عصاره گیری شد. عصاره گرفته شده در دستگاه سانتریفیوژ قرار داده شد و میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز توسط دستگاه اسپکتروفتومتر در طیف نوری 420 نانومتر محاسبه گردید. برای آنالیز داده ها از آزمون LSD استفاده شد. نتایج نشان داد که بین نمونه های متاثر از میدان مغناطیسی و نمونه شاهد در هر چهار فاکتور (درصد جوانه زنی، طول ریشه و طول ساقه (به سانتی متر) و میزان فعالیت آنزیمی)، اختلاف معنی داری وجود داشت (p<0/05). این امر موید آن است که جوانه های متاثر از میدان مغناطیسی از توان فیزیولوژی بالاتری برخوردار بودند. با توجه به اینکه بین تاثیر میدان مغناطیسی 4 و 8 میلی تسلا اختلاف معنی داری مشاهده نشد (p>0/05). توصیه می شود برای جوانه زنی گونه اقاقیا که گونه مقاوم و مهم از لحاظ توان فیزیولوژی برای ایجاد فضای سبز می باشد، از میدان مغناطیسی 4 میلی تسلا استفاده گردد. تفاصيل المقالة