هدف اصلی این مطالعه بررسی پراکنش مکانی و زمانی ماهی کپور در سواحل ایران در اعماق 2 الی 100 متر طی سال های 1387 الی 1390 می باشد. نمونه برداری از ماهیان به صورت فصلی از 57 ایستگاه با استفاده از تور ترال کف انجام پذیرفت. نتایج نشان داد که بیشترین میزان صید و میانگین (±خطای استاندارد) صید در واحد تلاش در گشت بهار سال 1390 در اعماق 2 الی 10 متر به ترتیب برابر 0/39 کیلوگرم و 35/0±98/0 کیلوگرم در نیم ساعت ترال کشی بود. توده اصلی جمعیت کپور معمولی در اعماق کمتر از 20 متر به ویژه در منطقه شرقی (از امیر آباد تا حسنقلی) تمرکز داشت که میانگین صید در واحد تلاش آن در فصل های بهار، تابستان، پاییز و زمستان به ترتیب برابر 62/0±69/0، 41/0±08/1، 10/0±16/0 و 14/0±46/0 کیلوگرم در نیم ساعت ترال کشی محاسبه شد. تراکم بالای ماهی کپور معمولی در منطقه شرقی می تواند ناشی از ساختار بوم شناختی منطقه و بازسازی ذخایر این گونه باشد که هر ساله توسط سازمان شیلات ایران در این منطقه صورت می گیرد. تفاصيل المقالة