فهرس المقالات مهدی ____برقعی مهدی ____برقعی


  • المقاله

    1 - بررسی کارایی نانو لوله های کربنی چند دیواره در حذف هیدروکربن های نفتی از محیط آبی (مطالعه موردی نفتالین)
    علوم و تکنولوژی محیط زیست , العدد 7 , السنة 19 , پاییز 1396
    زمینه و هدف: یکی از انواع آلودگی های آلی آب، آلودگی های نفتی است. بیشترین ترکیب نفت را هیدروکربن ها تشکیل می دهند. نفتالین متقدم ترین هیدروکربن آروماتیک با دو حلقه بنزنی است که باعث کم خونی و آسیب به شبکیه چشم می شود و برای گیاهان و آبزیان نیز سمی است. در این مطالعه حذف أکثر
    زمینه و هدف: یکی از انواع آلودگی های آلی آب، آلودگی های نفتی است. بیشترین ترکیب نفت را هیدروکربن ها تشکیل می دهند. نفتالین متقدم ترین هیدروکربن آروماتیک با دو حلقه بنزنی است که باعث کم خونی و آسیب به شبکیه چشم می شود و برای گیاهان و آبزیان نیز سمی است. در این مطالعه حذف این ترکیب از آب با نانو لوله کربنی چند دیواره بررسی می شود. روش بررسی: این مطالعه تجربی به صورت ناپیوسته انجام شده که در آن تاثیر پارامترهای زمان ماند، غلظت نانو لوله کربنی چند دیواره و غلظت محلول وpH ، در حذف نفتالین بررسی شده است. در طی مراحل مختلف تحقیق، غلظت نفتالین با دستگاه اسپکتروفتومتری در طول موج 254 نانومتر تعیین شد. یافته‌ها: حداکثر ظرفیت جذب سطحی نفتالین بر روی نانو تیوب های کربنی چند جداره 3/31 میلی گرم بر گرم در pH اسیدی (3pH= ) بوده و زمان مناسب جهت دستیابی به حداکثر جذب نفتالین و حالت تعادل، 90 دقیقه می باشد. با افزایش مقدار جاذب از2/ 0 به 3/0 گرم در لیتر، راندمان حذف برای محلول نفتالین با غلظت اولیه 10میلی گرم در لیتر از 97 درصد به 99/99 درصد و با افزایش غلظت اولیه نفتالین از 3 به 10 میلی گرم در لیتر در 3 pH= و زمان 90 دقیقه راندمان حذف از 33/73 درصد به 99/99 درصد افزایش می یابد. مکانیسم جذب از سنتیک جذب درجه اول(96/0= R2) تبعیت می کند. بحث و نتیجه‌گیری: به دلیل اندازه کوچک، سطح مقطع زیاد، شکل کریستالی و نظم شبکه ای منحصر به فرد و در نتیجه واکنش پذیری بسیار زیاد و عملکرد قابل توجه نانو تیوب های کربنی چند جداره به عنوان جاذب در حذف آلاینده های آلی از محلول های آب، این جاذب می تواند جهت حذف نفتالین از آب موثر باشد. تفاصيل المقالة

  • المقاله

    2 - بررسی توان گونه گیاهی Ricinus communis در جذب داروی متفورمین هیدروکلراید
    علوم و تکنولوژی محیط زیست , العدد 4 , السنة 19 , تابستان 1396
    زمینه و هدف: این مطالعه به منظور بررسی توان گونه گیاهی Ricinus communisدر پالایش داروی متفورمین هیدروکلراید از محلول ها مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: در روش گیاه پالایی برای پالایش محلول حاوی داروی متفورمین هیدروکلراید، ابتدا گیاهان گونه Ricinus communis در خاک کشت د أکثر
    زمینه و هدف: این مطالعه به منظور بررسی توان گونه گیاهی Ricinus communisدر پالایش داروی متفورمین هیدروکلراید از محلول ها مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: در روش گیاه پالایی برای پالایش محلول حاوی داروی متفورمین هیدروکلراید، ابتدا گیاهان گونه Ricinus communis در خاک کشت داده شد و سپس در شرایط کنترل شده و آزمایشگاهی در معرض جذب داروی متفورمین هیدروکلراید از محلول متفورمین هیدروکلراید با غلظت های متفاوت 20 و 50 میلی گرم بر لیتر متفورمین هیدروکلراید به مدت 14 روز قرار گرفت و در نهایت محلول به دستگاه HPLC برای تعیین غلظت باقی مانده داروی متفورمین هیدروکلراید تزریق شد. یافته ها: در پایان 14 روز مشخص گردید که گونه Ricinus communis دارای کارآیی 45.06 و 21 درصد در دو غلظت 20 و 50 میلی گرم بر لیتر در پالایش داروی متفورمین هیدروکلراید از محلول ها می باشد. بحث و نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان می دهد که حداکثر 06/ 45 % داروی متفورمین هیدروکلراید مورد پالایش قرار گرفته که مربوط به پایین ترین غلظت متفورمین هیدروکلراید ( 20 میلی گرم بر لیتر ) می باشد. این موضوع نشان می دهد Ricinus communis می تواند گونه متوسطی برای گیاه پالایی و جذب متفورمین هیدروکلراید از محلول ها باشد. تفاصيل المقالة