در سال‌های اخیر، با افزایش نگرانی‌های زیست‌محیطی، استفاده از ابزارهای علمی و کاربردی در این حوزه، مورد استقبال قرارگرفته است. دانشگاه‌ها مستعدترین مکان برای توسعه فعالیت‌های زیست‌محیطی هستند و تلاش می‌کنند به‌طور مسئولانه‌تری عملکردهای زیست‌محیطی را در اولویت کار خود قرار دهند. مطالعه حاضر به بررسی و انتخاب راهبردهای توسعه مدیریت سبز در دانشگاه گیلان به‌عنوان یکی از دانشگاه‌های پیشرو در مدیریت سبز در آموزش عالی پرداخته است. با توجه به وضعیت دانشگاه گیلان، 14 و 17 گویه به ترتیب به‌عنوان عوامل داخلی (قوت و ضعف) و خارجی (فرصت و تهدید) در مدیریت سبز دانشگاه از طریق انجام تحلیل سلسله مراتبی مورد بررسی قرار گرفتند. ضعف در زیرساخت‌ها بالاترین رتبه اهمیت را دارد که به دلیل فرسودگی ساختمان‌ها و تأسیسات، عدم وجود تأسیسات کنترل‌کننده انرژی، و غیره باعث مصرف بالای انرژی، مواد و کاغذ شده است. سپس ارزیابی عوامل داخلی و خارجی، تلفیق و رسم ماتریس فاصله، نشان داد که مدیریت سبز دانشگاه گیلان در وضعیتی قرار دارد که راهبردهای تهاجمی بر سایر راهبردها ارجحیت دارد. راهبردهای تهاجمی به تفصیل معرفی شده و بر اساس ماتریس برنامه‌ریزی استراتژیک کمی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که راهبردهای حمایت از طرح‌های پژوهشی سبز، فرهنگ‌سازی عمومی و سیاست‌های تشویقی به‌ترتیب مؤثرترین و بهترین راهکارها در جهت توسعه مدیریت سبز دانشگاه گیلان می‌باشند. تفاصيل المقالة