زمینه و هدف: فضاهای باز شهری عرصه هایی هستند که زندگی جمعی در آن ها جریان دارد. در این راستا برای جذب بیشتر شهروندان به این فضاها، خصوصا در اقلیم های گرمسیری بررسی شرایط آسایش حرارتی و مولفه های تأثیرگذار بر آن مورد توجه قرار می گیرد. از آن جایی که در فضاهای باز، احساس و ادراک حرارتی در افراد متفاوت است، در برخورد با آسایش حرارتی تنها رویکردی کمی برای ارزیابی کافی نیست؛ بلکه توجه به مولفه های روانی اشخاص حائز اهمیت می باشد. هدف این پژوهش بررسی ارتباط میان مولفه های روانی در افراد و مقوله آسایش حرارتی است. روش بررسی: پژوهش حاضر با روشی ترکیبی شامل روش توصیفی به منظور تبیین مولفه های آسایش حرارتی و روانی و روش پیمایشی جهت تعیین همبستگی میان متغیرهای تحقیق انجام شده است. پس از انجام برداشت های میدانی توسط پرسشنامه به روش تصادفی ( تعیین حجم نمونه با استفاده از روش کوکران) و دستگاه های اندازه گیری شاخص های اقلیمی، شرایط آب و هوایی نقاط مختلف مسیر در روزهای 11 و 12 بهمن ماه 1398 (7 صبح تا 1 بامداد)، سنجیده و به کمک شاخص جهانی اقلیم گرمایی (UTCI) در محدوده کناره رودخانه کارون در اهواز مورد تحلیل قرار گرفته است. یافته ها: ارزیابی و تحلیل داده های مستخرج، تأثیر مولفه های روانی بر پاسخ حرارتی افراد در شرایط مختلف را نشان می دهد. در واقع حس و حال افراد در فضاهای باز بر ارزیابی حرارتی آن ها از محیط تأثیرگذار است. بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش، می توان اظهار داشت که حالات روحی و روانی افراد در شرایط مختلف می تواند پاسخ حرارتی متفاوت و حتی خارج از انتظار را هم در بازه آسایش حرارتی و هم در محدوده خارج از آن به همراه داشته باشد. در نهایت می توان راهکارهایی برای طراحی بهتر فضاهای شهری، جهت جذب بیشتر مخاطبان و برانگیختن حس رضایتمندی آن ها ارائه نمود. تفاصيل المقالة

زمینه و هدف: با افزایش جمعیت کره زمین و استفاده روزافزون از وسایل حمل و نقل و سوخت های تجدید ناپذیر، مشکلات متعددی دامن گیر شهرهای بزرگ جهان شده است که با تداوم وضع موجود آثار مخربی بر محیط زیست برجای می گذارد. ساخت شهرهای اکولوژیک برای به حداقل رساندن مصرف انرژی، استفاده مجدد از منابع، بازیافت و بازتولید و افزایش سرانه فضای سبز که به بهبود وضعیت زندگی و سلامت ساکنان شهر و اجتماع از طریق یک مدیریت و برنامه ریزی شهری یکپارچه کمک می کند، راه حلی بر این مشکل است.روش بررسی: تحقیق حاضر بر اساس ماهیت و روش، توصیفی و تحلیلی می باشد. در این تحقیق که در آبان ماه 1395 انجام شده است، نمونه های موردی با رویکرد توصیفی، تحلیل شده و معیارهای طراحی در قالب اصول اولیه استخراج شده است. برای سنجش میزان نزدیکی محدوده مورد نظر به محدوده های اکولوژیک، چندین نمونه موفق شهر و محله اکولوژیک، بررسی شده و پس از استخراج معیارهای ارزیابی، به امتیازدهی محدوده مورد نظر (کوی سوم شعبان شهر دزفول) به عنوان یکی از محدوده هایی که در گسترش از الگوی توسعه سبز تبعیت کرده، پرداخته شده است، پس از آن فرآیند تبدیل وزن دهی معیارها به شاخصه هایی کمی در قالب مدل وزنی AHP، انجام گرفت و مطابق با نتایج ارزیابی، پیشنهادهایی جهت نزدیکی هر چه بیشتر محدوده مورد نظر به محدوده های اکولوژیک، ارائه شده است.یافته ها: یافته های تحقیق نشان می دهد که از میان معیارهای شهر اکولوژیک، کوی سوم شعبان شهر دزفول به ترتیب با 6/66 درصد در زمینه کاربری زمین و حمل ونقل و با 25/6 درصد در زمینه بازیافت زباله به ترتیب بیشترین و کمترین نزدیکی به استانداردهای محدوده های اکولوژیکی را داراست.بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد کوی سوم شعبان شهر دزفول با وجود شکل و اندازه مناسب، سرانه و دسترسی بالا به فضای سبز، با توجه به برخورداری از دیگر شاخصه های شهرهای اکولوژیکی همچون استفاده از حمل و نقل عمومی، انرژی های تجدیدپذیر و مدیریت منابع آب می تواند در تبدیل شدن این محدوده به یک محدوده اکولوژیک موثر باشد. تفاصيل المقالة