پساب کارخانه‌های تبدیل ذغال سنگ، در زمره مهم ترین پساب های آلاینده محیط زیست می باشد. برای تصفیه این گونه پساب ها، اغلب از سیستم‌های بیولوژیکی هوازی استفاده می شود. درصد حذف مواد آلاینده در این سیستم‌ها، بستگی به میزان فعالیت میکروارگانیسم‌های موجود دارد. برخی از مواد موجود در پساب ها برای فعالیت میکرو ارگانیسم ها حالت بازدارنده دارند، مثل تولوئن و فنل. فنل و ترکیبات آن در مقادیر بالا برای محیط زیست و انسان سمی محسوب می‌شود، حذف این ترکیب از پساب ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. راه های مختلفی برای تصفیه فنل و از بین بردن آن وجود دارد که از بین این روش ها بهترین روش تصفیه زیستی است. در طی این تحقیق از طریق جداسازی سویه‌های بومی که در پساب فنل دار کارخانه ذوب آهن وجود داشتند اقدام به شناسایی، حذف فنل و سازش پذیر کردن سویه‌ها به مقادیر بالای فنل گردید. نتایج نشان داد از بین سویه‌های جدا شده گونه ای از جنس سودوموناس مقدار فنل را از 2233 میلی گرم بر لیتر در طی مدت 96 ساعت به صفر رساند و گونه ای دیگر این مقدار را در طی مدت 120 ساعت به صفر رساند. با به کارگیری این سویه‌ها به تنهایی و یا حتی به صورت ترکیبی از چند سویه سازگار شده با مقدار بالای فنل می‌توان میزان فنل موجود در این پساب ها را در طی مدت زمان کوتاه تری به صفر رساند. تفاصيل المقالة

سابقه و هدف: هیدروکربن‌های آروماتیک چند حلقه ای پراکنش وسیعی در محیط زیست دارند و به عنوان یکی از عوامل سرطان زا و جهش زا در موجودات مطرح میباشند. از بین تمامی روش‌های حذف آلودگی، زیست پالایی به کمک فرآیندهای میکروبی با کمترین مقدار انرژی، ماده شیمیایی و زمان قادر به تبدیل آلاینده‌ها به مواد غیرسمی می باشند. این مطالعه با هدف بررسی امکان رشد باکتری‌های بومی جداسازی شده از خاک آلوده به نفت در حضور ترکیبات PAH در آزمایشگاه و نیز شناسایی آنها با استفاده از روش واکنش زنجیره ای پلی مراز انجام شده است. مواد و روش ها: نمونه های مورد پژوهش از خاک های آلوده اطراف مخازن نفت و بنزین پالایشگاه شهر اصفهان جمع آوری گردید. در ابتدا با استفاده از محیط کشت پایه حاوی غلظت 12/8 میلی گرم بر لیتر از 16 ترکیب PAH، باکتری‌های بومی از خاک آلوده به این ترکیبات جداسازی گردید. سپس باکتری‌هایی که قادر به رشد و تکثیر در حضور این ترکیبات بودند با استفاده از آزمون های بیوشیمیایی و روش تعیین توالی ژنوم شناسایی و به عنوان گونه های جدید ثبت گردیدند. یافته ها: نتایج نشان داد که تقریباً 13/3 درصد از کل باکتری‌های هتروتروف قدرت تجزیه کنندگی هیدروکربن‌ها را دارند. پس از ارزیابی آزمون‌های بیوشیمیایی و تعیین توالی مشخص گردید که باکتری‌های بومی جداسازی شده به گونه های باسیلوس لیکنی فورمیسATHE9 ، باسیلوس مجاونسیس ATHE13 و گونه ای خاص از باسیلوس (ATHE10) تعلق دارند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه تأیید کننده اهمیت و کارایی باکتری‌های بومی در راستای پالایش آلودگی ترکیبات PAH از محیط‌های آلوده می باشد. تفاصيل المقالة