مقدمه: امروزه مصرف‌کنندگان تمایل زیادی به استفاده از محصولات گوشتی با چربی، کلسترول و محتوای کالری کاهش یافته دارند. لذا در تحقیق حاضر امکان سنجی در کاهش جذب روغن و کیفیت فیله ماهی کپور در شرایط سرخ شدن با استفاده از پوشش هیدروکسی پروپیل متیل سلولز به همراه عصاره شاهی مورد مطالعه قرار گرفت. مواد و روش ها: نمونه های شاهد (بدون هیچ افزودنی)، تیمار 2: هیدروکسی پروپیل متیل سلولز، تیمار 3: هیدروکسی پروپیل متیل سلولز+ عصاره شاهی ppm 500، تیمار 4: هیدروکسی پروپیل متیل سلولز+ عصاره شاهی ppm 1000 و تیمار 5: هیدروکسی پروپیل متیل سلولز+ عصاره شاهی ppm2000 تهیه شدند و جذب روغن، مقادیر رطوبت، عدد پراکسید، عدد تیوباربیوتیک اسید و آنالیز حسی ماهی سرخ‌شده تولیدی مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: نتایج آزمون فیزیکوشیمیایی نشان داد هیدروکسی پروپیل متیل سلولز و عصاره شاهی سبب افزایش رطوبت و کاهش جذب روغن نسبت به نمونه شاهد شد و توانست به‌ طور مؤثرتری اکسیداسیون لیپیدی در فیله ماهی سرخ‌شده را از طریق کاهش پراکسید و مقادیر تیوباربیوتیک اسید به تعویق بیاندازد. بهترین نتایج در ارتباط با پارمترهای مذکور در تیمار 5 و پس از آن در تیمار 4 مشاهده شد. امتیاز حسی تیمار 4، بالاتر از امتیاز حسی تیمار 5 بود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر حاکی از این است که می توان با استفاده از هیدروکسی پروپیل متیل سلولز و غلظت ppm 1000 عصاره شاهی، ارزش تغذیه ای فیله ماهی را بالا برد و سبب کاهش جذب روغن و افزایش رطوبت ماهی سرخ‌شده شد. تفاصيل المقالة