این مطالعه به منظور تعیین اثرات نوروتوکسیک دزهای مختلف آکریل آمید (0.5و 5 ،50، 100 و500 میلی گرم/کیلوگرم وزن بدن درروز * 11 روز تزریق داخل صفاتی) بر هسته ها و نواحی مختلف تالاموس در رت به مرحله اجرا درآمده است. بدین منظور در CNS، رنگ آمیزی نقره به روش دی المس (Olmos amino- cupric silver stain de) بکار گرفته شد تا خصوصیات فضایی دژنرسانس آکسونی و پایانه ای در تالاموس قابل تشخیص و مشاهده باشد. به لین منظور تعداد 55 رت نر و بالغ (سویه ویستار و وزن تقریبی 250 گرم) انتخاب و به صورت تصادفی در 5 گروه تیمار، هریک شامل 10 رت(E,D,C,B,A) و یک گروه کنترل F شامل 5 رت تقسیم بتدی شدند. گروه های تیمار به ترتیب دزهای 0.5 و 5 ،50، 100 و 500 میلی گرم / کیلوگرم وزن بدن در روز*11 روز (I.P) قرار گرفتند.به رتهای گروه کنترل روزانه 3 میلی گرم/ کیلوگرم وزن بدن در روز به مدت 11 روز محلول 0.9% سالین به صورت I.P تزریق می شد.اندازه گیری وزنهای بدن ، نحوه راه رفتن (Gait Scor) و فاصله پاهای عقب در هنگام فرود آمدن به عنوان معیارهایی برای ارزیابی پیشرفت نوروتوکسیسیتی بکار گرفته شدند. هر حیوان هر روز پیش از انجام تزریقات وزن کشی می شد. در ارزیابی gs ، مشاهده نحوه حرکت آزادانه در محوطه باز ( شامل آتاکسی ، لنگش و دور نگه داشتن پاهای عقب)و فاصله پاهای عقب در هنگام فرود آمدن ، 4 بار در طول مطالعه ( روزهای 3 و5 ،8، 11 ) به عنوان معیار های تشخیصی بکار گرفته و از 1تا4 طبقه بندی شد. پس از 11 روز تزریقات ، 2 رت از هر گروه برای مطالعه میکروسکوپ نوری (رنگ آمیزی نقره ای به روش دی المس)، به صورت تصادفی انتخاب ، تشریح و نمونه های مناسب از مخ برداشته شد.در نتایج بدست آمده تغییرات نورولوژیک رفتاری قابل ملاحظه ای در رتهای گروه A و B و F مشاهده نشد در حالیکه نوروتوکسیسیتی شدید در رتهای گروه C مشاهده شد. رتهای گروه D وE ظرف 2-1 ساعت پس از تزریق به دلیل توکسمی شدید تلف شده و از مطالعه خارج شدند.در مطالعات هیستوپاتولوژیک بر اساس روش دی المس ، اکسون ها و زوائد آرژیروفیلیک در مقاطع بافتی بدست امده از CNS رتهای گروه A و B و F مشاهده نشد، در حالیکه تغییرات آرژیروفیلیک متوسط تا شدیدی در هسته ها و نواحی مختلف مقاطع بافتی بدست آمده از CNS رتهای گروه C مشاهده شد. تفاصيل المقالة

بیماری های ریوی در شتر بیانگر یکی از مهم ترین موارد ارجاعات کلینیکی دراین گونه دامی می باشد . در مطالعه حاضر که در بهار سال جاری ( 1390 ) و درکشتارگاه سمنان به اجرا در آمد، الگوهای هیستوپاتولوژیک جراحات ریوی شتر (Camelus deromedarius)مورد بررسی و تحقیق قرار گرفت. در این مطالعه از مجموع 150 نفر شتر نحر شده ، 100 نفر بطور راندوم انتخاب و تحت بازرسیپس از مرگ قرار داده شدند، که در مجموع 33 لاشه واجد جراحاتماکروسکوپی ریوی شناخته شد. از موارد مثبت با جراحات ماکروسکوپی ، نمونه بافت ریوی در ابعاد مناسب اخذ، پس از تثبیت در فرمالین بافر10% و قرار داده شدن تحت روش های روتین هیستوتکنیک، بلوک های پارافینی تهیه گردید . در نهایت مقاطع 5 میکرونی آماده و به روش H&Eرنگ آمیزی شدند. رنگ آمیزی شدند. شترهای نحر شده عبارت بودند از : پنومونی بینابینی 30 (90/9%)فیبروز ریوی 15 (15/15%)پنوموکونیوزیس 24 (27/72%)آتلکتازی 27(81/81%)آمفیزم ریوی 24 (27/72%) هیداتوزیس 12 (36/63%)کیست کلسیفیه 12(36/63%)برونکوپنومونی 18(54/54%)پنومونی کرمی 1(9/09%)در این مطالعه مشاهده شد که پنومونی ریوی شایع ترین جراحت ریوی در شتر و عامل (9/09%)این حیوان در شترهای ذبح شده در شهرستان سمنانمی باشد. مطالعه حاضر نشان داد که بیماری های ریه در شتر قابل توجه بوده ومی تواند اثر منفی بر صنعت پرورش شتر در شهرستان سمنان داشته، و بلحاظانتقال بیماری های مشترک فاکتوری خطر آفرین برای مصرف کنندگان گوشتاین حیوان در این شهرستان به شمار می آید تفاصيل المقالة