امروزه بسیاری از سازمان‌ها بیش‌ازپیش از کارکنان خود می‌خواهند خلاق باشند، اظهارنظر بیشتری کنند و مسئولیت بیشتری بپذیرند. سکوت کارکنان، با محدود کردن اظهارنظر کارکنان، سبب کاهش اثربخشی فرایندهای تغییر می گردد و بسیاری از سازمان ها از آن گله دارند. پدیده رفتاری به وسیله ممانعت از بازخور منفی، مانع تحول و توسعه سازمانی موثر می شود، از این رو سازمان توانایی بررسی و تصحیح خطاها را از دست می دهد. بنابراین توجه به این مشکل رایج در سازمان ها، از اهمیت زیادی برخوردار است.هدف اصلی پژوهش حاضر، ارائه روشی برای شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر سکوت سازمانی به روش دیمتل فازی در شرکتهای سرمایه گذاری خراسان رضوی است. جامعه آماری این پژوهش را 12 تَن از خبرگان حوزه مدیریت مالی وسرمایه گذاری در موسسات مالی وسرمایه گذاری تشکیل میدهند که این افراد بر اساس رویکرد نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. در این پژوهش با مطالعه مبانی نظری پژوهشهای داخلی و خارجی 25 عامل موثر بر سکوت سازمانی در این شرکتها را شناسایی کرد که این 25 معیار شامل عوامل مدیریتی،عوامل مربوط به کارکنان و عوامل سازمانی است. در پژوهش حاضر، برای گردآوری داده ها از دو پرسشنامه استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل دادهها، دو روش دیمتل فازی و آزمون t اسیودنت به کار رفت..در ادامه آزمون دیمتل فازی انجام پذیرفت که عوامل تاثیرگذار (علّی) و تاثیر پذیر(معلولی) شناسایی شدند تفاصيل المقالة