پژوهش حاضر با هدف،طراحی یک مدل مفهومی محیط آموزشی جهت افزایش سرمایه روانشناختی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی تهران انجام شده است.روش مطالعه از نظر هدف،کاربردی و از نظر نحوه اجرا، توصیفی – پیمایشی میباشد.برای تعیین وضعیت موجود سرمایه روانشناختی دانشجویان از پرسشنامه استاندارد لوتانز وپرسشنامه محقق ساخته محیط آموزشی استفاده گردید.روایی صوری پرسشنامه ها از طریق نظرات متخصصان تأیید شد و روایی سازه پرسشنامه محیط آموزشی با تحلیل عاملی0/81و سرمایه روانشناختی 0/56بدست آمد.آلفای کرونباخ و پایایی پرسشنامه محیط آموزشی0/95 و پرسشنامه سرمایه روانشناختی0/88 محاسبه گردید.جامعه آماری کلیه دانشجویان منطقه 8دانشگاههای آزاد بوده است.که 400 نفر بصورت تصادفی–طبقه ای خوشه ای بعنوان حجم نمونه انتخاب شدند.برای تعیین مؤلفه های مدل از تحلیل عاملی و آزمون T تک گروهی برای تعیین وضعیت سرمایه روانشناختی دانشجویان استفاده شد.نتایج تحلیل مسیر نشان داد که یادگیرنده بطور مستقیم با ضریب تأثیر 0/44 بیشترین اثر را بر سرمایه روانشناختی دارد و ضریب تأثیر روشهای آموزشی بدون واسطه بر این سرمایه 0/30 و تکنولوژی با ضریب 0/19کمترین اثر مسقیم بر سرمایه روانشناختی داشته است .چهار بعد اهداف، روش ها ، ارزشیابی و یاددهنده بصورت غیر مسقیم براین سرمایه تأثیر دارند.آمارهTمحاسبه شده،وضعیت موجود سرمایه روانشناختی را در سطح اطمینان 0/50در چهار بعد خودکارآمدی،امیدواری،تاب آوری و خوش بینی 51/24- است واین نشان میدهد سرمایه روانشناختی دانشجویان در شرایط نامطلوبی قرار دارد.با استفاده از مدل تحلیل مسیر با تکنیک مدل یابی معادلات ساختاری از طریق نرم افزار لیزرل مدل نهایی پژوهش با نقش هر یک از عناصر محیط آموزشی بصورت مستقیم یا با واسطه بر سرمایه روانشناختی نشان داده شد. تفاصيل المقالة