وابستگی سازمان‌ها به سیستم‌های اطلاعاتی و سرویس های مبتنی بر آن (در راستای انجام فعالیت‌ها) از یک‌سو و گستردگی شبکه ایجاد شده جهت بهره‌برداری از این سیستم‌ها از سوی دیگر موجب افزایش میزان آسیب‌پذیری در برابر حوادث امنیتی شده است. در این راستا مطالعات محدودی با استفاده از شرکت های کوچک و متوسط در بخش تولیدی انجام شده است. علاوه بر این، پارامترهای کمی در مطالعات قبلی استفاده شده اند. این تحقیق با هدف آنالیز تأثیر روش برخورد سازمانی بر کارکرد مدیریت امنیت اطلاعات با بکارگیری تعداد زیادی از پارامترها انجام شده است. به همین منظور یک مدل همراه با فرضیه ها برای ارزیابی تأثیر روش برخورد سازمانی بر کارکرد مدیریت امنیت اطلاعات ایجاد شده است. داده‌ها از 151 کارمند در شرکت‌های کوچک و متوسط تولیدی که از قبل سیاست‌های امنیتی را پیاده سازی کرده بودند، جمع‌آوری شده است. برای ارزیابی نتایج از مدل معادلات ساختاری از طریق نرم افزار Amos 22 استفاده شده است. نتایج ما حاکی از آن است که علم امنیت اطلاعات، مشاهده پذیری، اشتراک دانش به طور معناداری بر کارکرد امنیت اطلاعات تأثیر می‌گذارد. علاوه بر این، این مطالعه تأثیر معنادار آموختن امنیت و ثبت دانش اکتسابی بر تعهد در سازمان را برجسته می کند. تفاصيل المقالة