پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش میانجیگرانه توانمندسازی در رابطه بین مدیریت دانش با عملکرد کیفیت و نوآوری انجام گردید. این پژوهش از نظر نوع، توصیفی و از نظر روش یک پژوهش همبستگی است و جامعه آماری آن را کلیه کارکنان بخش کنترل کیفیت گروه صنعتی انتخاب به تعداد 607 نفر تشکیل داده‌اند که از میان آنان، تعداد 202 نفر به عنوان نمونه از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه مدیریت دانش (کنراد و نیومن، 1999)، پرسشنامه عملکرد کیفیت (ژنگ و همکاران، 2014)، پرسشنامه نوآوری (هانگ و همکاران، 2011) و پرسشنامه توانمندسازی (اسپیرتزر، 1995)، بود. داده‌های حاصل از پژوهش با استفاده از روش همبستگی پیرسون و الگوسازی معادلات ساختاری مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که مدیریت دانش با عملکرد کیفیت، نوآوری و توانمندسازی؛ توانمندسازی با عملکرد کیفیت و نوآوری دارای رابطه مستقیم و معنی دار هستند (01/0 >P). همچنین، مدل ارائه شده از برازش مطلوبی برخوردار است و توانمندسازی، میانجی کننده رابطه بین مدیریت دانش با عملکرد کیفیت و نوآوری می‌باشد. بنابراین، به دلیل نقش و اهمیت عملکرد در سازمان‌ها، توجه به این یافته‌های مهم باید مد نظر مدیران و سیاستگزاران قرار بگیرد. تفاصيل المقالة