هدف این پژوهش اعتبارسنجی و هنجاریابی پرسشنامه سبک فرزندپروری چهارعاملی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مادرانی بود که دانش آموز ابتدایی داشتند و به مرکز خدمات روانشناختی و مشاوره اداره کل آموزش وپرورش استان اصفهان مراجعه کردند و از میان آنها 200 نفر به عنوان نمونه به شیوه دردسترس انتخاب شدند. ابزارهای استفاده شده در این پژوهش، پرسشنامه شیوه فرزندپروری بامریند Baumrind)) و پرسشنامه سبک فرزندپروری چهار عاملی بود که توسط شینی ( (shyny, 2017 متناسب با سنتهای فرزندپروری شرقی ساخته شده است. به منظور تعیین روایی از تحلیل عاملی تاییدی، روایی همزمان و روایی صوری و برای بررسی پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید. نتایج تحلیل عاملی تاییدی، برازش قابل قبولی برای ساختار مکنون پرسشنامه برای چهار عامل استبدادی، اقتداری، سهل گیر و غافل بدست داد (P =0.0). همچنین نتایج روایی همزمان نشان داد پرسشنامه از روایی مطلوبی برخوردار است. ضرایب آلفای کرونباخ نیز نشان داد که پایایی عوامل چهارگانه از 819/0 تا 853/0 می باشد که نشان می دهد پرسشنامه از پایایی قابل قبولی برخوردار است. یافته ها تایید می کنند این پرسشنامه، ابزار مناسبی برای سنجش سبک های فرزندپروری در جامعه ایران می باشد و می توان از آن برای اهداف درمانی و پژوهشی استفاده نمود. تفاصيل المقالة

این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی دارودرمانی و ترکیب دارودرمانی و درمان ACT بر اضطراب، نگرانی، اجتناب تجربه ای و سرسختی روان شناختی زنان مبتلا به GAD انجام شد. این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس آزمون با گروه های آزمایش و کنترل بود. جامعه پژوهش را کلیه زنان مبتلا به GAD شهرستان فریدون شهر در تابستان 1396 تشکیل می دادند که از میان زنان مراجعه کننده به بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) این شهرستان، با نظر روانپزشک بخش و روانشناس بالینی تشخیص GAD گرفته بودند، تعداد 30 نفر با روش نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه انتخاب و با روش تصادفی در سه گروه مساوی (هر گروه 10 نفر) جایگزین شدند. درمان دارویی برای هر دو گروه مداخله در یک دوره ی حداقل 8 هفته ای بود و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد برای یک گروه (ترکیبی) در 8 جلسه یک ساعته به صورت فردی صورت گرفت. پیش و پس از درمان، پرسش‌نامه اضطراب اشپیل‌برگر (Spielberger et al., 1983)، پرسش‌نامه نگرانی پنسیلوانیا (Meyer et al., 1990)، پرسش‌نامه اجتناب تجربی چندبعدی (Gámez et al., 2011) و پرسشنامه سرسختی روانشناختی (Kobasa et al., 1982) تکمیل شد. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس و نرم افزار SPSS-25 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که درمان داوریی و درمان ترکیبی در گروه های آزمایشی باعث کاهش نمرات نگرانی، اضطراب، اجتناب تجربه ای و افزایش نمرات سخت رویی روانی شده است. همچنین، در متغیرهای اجتناب تجربه ای و سخت رویی روانی بین گروه های آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری وجود داشت (05/0>P) و ترکیب دارودرمانی و درمان ACT اثربخشی بیشتری در این متغیرها داشت. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، ترکیب دارودرمانی و درمان ACT اثربخشی بیشتری نسبت به دارودرمانی در کاهش علائم و ویژگی های مرتبط با GAD در زنان دارد. تفاصيل المقالة

Introduction: Today, many researchers believe that not only social health cannot be separated from other dimensions of health, but also the importance of that in physical and mental health is quite obvious. In addition, the global population aging crisis doubles the importance of studies in the Elderly field. Therefore, this article aimed to investigate the effect of mindfulness on the social health of the elderly referred to Shahre-Kord health centers in 2021.Method: This quasi-experimental study with the pre-test-post-test design was performed on 30 elderly people aged 60-70 years referred to Shahrekord health centers. Simple random sampling and data collection tools were the Keys Social Health Questionnaire. Data analysis was performed at descriptive and inferential levels using SPSS software. The significance level was considered p <0.05.Results: Participants' mean age was about 62.83± 2.23 years, and the highest frequency of education level was related to diploma and post-diploma education. Also, 93.3% of the samples get paid more than ten million rials, and in terms of location, most people lived in the city center. The results of this study showed that the average score of elderly social health after using mindfulness education has increased significantly.Conclusion: Mindfulness-based intervention can be suggested as an effective method in order to promote the social health of the elderly and ultimately their quality of life. تفاصيل المقالة