به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف تنش شوری بر خصوصیات جوانه زنی چهار رقم مختلف کنجد، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی در سه تکرار در دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته انجام شد. چهار رقم کنجد به نام های یکتا ، اولئان ، یلو وایت و داراب 14در پنج سطح شوری محلول کلرید سدیم با غلظت صفر دسی زیمنس بر متر بعنوان شاهد و غلظت های 16،12،8،4 دسی زیمنس برمتر مورد بررسی قرار گرفتند . صفات سرعت جوانه زنی ، وزن تر ساقه چه ، وزن خشک ساقه چه و وزن تر و وزن خشک ریشه چه در این آزمایش مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها نشان داد، در اکثر صفات مورد بررسی بین ارقام و بین سطوح مختلف شوری و همچنین اثرات متقابل ارقام و سطوح مختلف شوری تفاوت معنی داری وجود دارد . مقایسه میانگین های حاصل از آزمون دانکن نشان داد ارقام اولئان و یکتا در مرحله جوانه زنی مقاومت بیشتری نسبت به رقم های یلو وایت و داراب 14دارند و برای کشت در مناطق شور در اولویت می باشند. همچنین نتایج نشان می دهد EC=4 بهترین میزان شوری برای جوانه زنی کنجد می باشد. در عین حال کنجد شوری های متوسط EC=8 و EC=12 را نیز تحمل می کند. تفاصيل المقالة