این پژوهش با هدف مقایسه سازگاری تحصیلی و رشد اجتماعی دانش‌آموزان دختر پایه هشتم دارای مشکلات یادگیری و بدون مشکلات یادگیری انجام شد. طرح پژوهش علی-مقایسه‌ای بود. جامعه آماری پژوهش دانش‌آموزان دختر دارای مشکلات یادگیری و بدون مشکلات یادگیری شهرستان مهاباد در سال تحصیلی 98-1397 بودند. از میان آنان 45 دانش‌آموز دارای مشکل یادگیری مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره و 45 دانش‌آموز بدون مشکلات یادگیری همتا شده با آنها به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از مقیاس سازگاری تحصیلی آزمون شخصیتی کالیفرنیا و پرسشنامه رشد اجتماعی استفاده شد. داده‌ها با روش تحلیل واریانس چندمتغیری با نرم‌افزار SPSS-21 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین گروه‌ها با و بدون مشکلات یادگیری از نظر سازگاری تحصیلی و رشد اجتماعی تفاوت معناداری وجود داشت. به عبارت دیگر دانش‌آموزان با مشکلات یادگیری در مقایسه با دانش‌آموزان بدون مشکلات یادگیری از نظر سازگاری تحصیلی و رشد اجتماعی در سطح پایین‌تری قرار داشتند (001/0>P). بنابراین نتایج حاکی از توجه خاص به دانش‌آموزان دارای مشکلات یادگیری در جهت بهبود سازگاری تحصیلی و رشد اجتماعی است. تفاصيل المقالة