این پژوهش با هدف بررسی تأثیر آموزش آرام‌سازی عضلانی و تنش‌زدایی تدریجی همراه با بازخورد زیستی بر اضطراب دانشجویان اجرا شد. پژوهش از نوع آزمایشی سه‌گروهی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون و جامعۀ آماری شامل دانشجویان با اضطراب بالا بود که از بین آنها 60 نفر از طریق نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب و به سه گروه 20 نفری (دو گروه آزمایش، شامل گروه آرام‌سازی عضلانی و گروه تنش‌زدایی تدریجی همراه با بازخورد زیستی و گروه گواه) تقسیم شدند. ابزار سنجش شامل پرسشنامۀ اضطراب کتل (کتل، 1958) و بازخورد زیستی پاسخ گالوانیک پوست (خدادادی، 1373) بود. داده‌ها از طریق تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد که بین دو گروه آزمایش و گواه از نظر کاهش اضطراب تفاوت معناداری (01/0 P < ) وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که آرام‌سازی عضلانی و تنش‌زدایی تدریجی همراه با بازخورد زیستی در تأثیر بر اضطراب با یکدیگر تفاوت معناداری ندارند. تفاصيل المقالة