فهرس المقالات ازیتا امیرفخرایی


  • المقاله

    1 - اثربخشی طرحواره‌درمانی بر کمال‌گرایی و نگرش‌های ناکارآمد زنان دارای تعارض زناشویی با طرحواره‌های ناسازگار اولیه
    روان شناسی تحلیلی شناختی , العدد 2 , السنة 13 , تابستان 1401
    هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی طرحواره‌درمانی بر کمال‌گرایی و نگرش‌های ناکارآمد زنان دارای تعارض زناشویی با طرحواره‌های ناسازگار اولیه انجام گرفت. روش‌: پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش شام أکثر
    هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی طرحواره‌درمانی بر کمال‌گرایی و نگرش‌های ناکارآمد زنان دارای تعارض زناشویی با طرحواره‌های ناسازگار اولیه انجام گرفت. روش‌: پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل زنان دارای تعارضات زناشویی با طرحواره‌های ناسازگار اولیه مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تهران در شش ماهه پاییز و زمستان سال 1398 بود. در این پژوهش تعداد 40 زن دارای تعارضات زناشویی با طرحواره‌های ناسازگار اولیه با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه‌های آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه 20 زن). گروه آزمایش طرحواره‌درمانی را طی دو ماه در 8 جلسه 90 دقیقه‌ای دریافت نمودند. در گروه آزمایش 4 نفر و در گروه گواه 3 نفر ریزش وجود داشت. پرسشنامه‌های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه کمال گرایی (هیل و همکاران، 2004)، مقیاس نگرش‌های ناکارآمد (وایزمن و بک، 1978)، تعارض زناشویی (براتی و ثنایی، 1375) و طرحواره‌های ناسازگار اولیه (یانگ ، 1998) بود. داده‌های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که طرحواره‌درمانی بر کمال‌گرایی و نگرش‌های ناکارآمد زنان دارای تعارض زناشویی با طرحواره‌های ناسازگار اولیه تأثیر معنادار دارد (p<0/001). بدین صورت که این درمان توانسته منجر به کاهش کمال‌گرایی و نگرش‌های ناکارآمد زنان دارای تعارض زناشویی با طرحواره‌های ناسازگار اولیه شود. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان چنین نتیجه گرفت که می‌توان از طرحواره‌درمانی در جهت کاهش کمال‌گرایی و نگرش‌های ناکارآمد زنان دارای‌ تعارض زناشویی با طرحواره‌های ناسازگار اولیه بهره برد. تفاصيل المقالة

  • المقاله

    2 - اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهزیستی روان شناختی در افراد معتاد تحت درمان نگهدارنده با متادون
    روان سنجی , العدد 1 , السنة 10 , بهار 1401
    اعتیاد به مواد مخدر به عنوان یک اختلال روان پزشکی، با ابعاد زیست شناختی، روان شناختی، اجتماعی و معنوی یکی از مشکلات عصر حاضر است. مصرف مواد مخدر و وابستگی به آن، پدیده مزمن و بازگشت پذیری است که آسیب جدی جسمانی، مالی، خانوادگی و اجتماعی به همراه دارد. افرادی که سوء مصرف أکثر
    اعتیاد به مواد مخدر به عنوان یک اختلال روان پزشکی، با ابعاد زیست شناختی، روان شناختی، اجتماعی و معنوی یکی از مشکلات عصر حاضر است. مصرف مواد مخدر و وابستگی به آن، پدیده مزمن و بازگشت پذیری است که آسیب جدی جسمانی، مالی، خانوادگی و اجتماعی به همراه دارد. افرادی که سوء مصرف مواد مخدر دارند اغلب در مقابله با حل مسائل خویش ناتوان هستند و از درجه پایین بهزیستی روان شناختی برخوردار می باشند. به همین منظور مطالعات زیادی در این زمینه صورت گرفته است تا روش های درمانی، هر چه بیشتر بتواند جهت کمک به فرد مبتلا موفق باشد و تا حد ممکن درصد عود بیماری کاهش یابد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهزیستی روان شناختی در افراد معتاد تحت درمان نگهدارنده با متادون در مراکز ترک اعتیاد شیراز بود. این پژوهش با روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و روش نمونه گیری هدفمند و جایگزینی تصادفی در دو گروه 20 نفری شامل گروه کنترل و گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد انجام شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف بود که با استفاده از روش های آماری تحلیل کوواریانس چند متغیری (مانکوا) و با استفاده از نرم افزار SPSS22 انجام شد. نتایج بدست آمده از آنالیز کواریانس نشان از آن دارد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث افزایش بهزیستی روان شناختی در معتادان می گردد(05/0P<). نتایج فوق نشان می دهد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، درمان موثری برای بهبود بیماران مبتلا به اعتیاد می باشد و می توان از این شیوه درمانی در کنار سایر روشهای دارویی استفاده نمود.واژه های کلیدی: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، بهزیستی روان شناختی، معتاد، متادون تفاصيل المقالة

  • المقاله

    3 - اثر بخشی طرح واره درمانی بر راهبردهای سازگارانه و ناسازگارنه تنظیم شناختی هیجان و بهزیستی روان شناختی در افراد معتاد تحت درمان نگهدارنده با متادون
    اندیشه و رفتار در روان شناسی بالینی , العدد 2 , السنة 16 , تابستان 1400
    طرح واره درمانی وابستگی به مواد مخدر را به عنوان یک اختلال اولیه شناسایی می کند و فعال شدن طرح واره ناسازگار اولیه و اجتناب ناسازگار را عامل مهمی در افزایش عود مجدد وابستگی به مواد در میان افراد مبتلا به اعتیاد می داند. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی طرح واره درمانی بر راه أکثر
    طرح واره درمانی وابستگی به مواد مخدر را به عنوان یک اختلال اولیه شناسایی می کند و فعال شدن طرح واره ناسازگار اولیه و اجتناب ناسازگار را عامل مهمی در افزایش عود مجدد وابستگی به مواد در میان افراد مبتلا به اعتیاد می داند. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی طرح واره درمانی بر راهبردهای سازگارانه و ناسازگارانه تنظیم شناختی هیجان و بهزیستی روان شناختی در افراد معتاد تحت درمان نگهدارنده با متادون بود. برای این منظور، طی یک پژوهش نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و گروه کنترل، 40 نفر معتاد تحت درمان نگهدارنده با متادون در مراکز ترک اعتیاد شیراز، به صورت نمونه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 20 نفری شامل گروه کنترل و گروه طرح واره درمانی کاربندی شدند. آزمودنی ها در ابتدا و انتهای پژوهش از نظر نظم‌جویی شناختی هیجان و بهزیستی روان شناختی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که طرح واره درمانی باعث افزایش راهبرد سازگارانه تنظیم شناختی هیجان و کاهش نمره راهبرد ناساگارانه تنظیم شناختی هیجان و افزایش بهزیستی روان شناختی می‌شود.نتایج فوق نشان می دهد که طرح واره درمانی ، درمان موثری برای بهبود بیماران مبتلا به اعتیاد می باشد و می توان از این شیوه درمانی در کنار سایر روش های دارویی استفاده نمود. تفاصيل المقالة