هدف از این پژوهش تأثیر روش آموزش علوم مبتنی بر پژوهش بر پیشرفت تحصیلی و مهارت حل مسئله دانش‌آموزان پایه ششم ابتدایی بود. بدین منظور از بین دبستان‌های ناحیه 1 شهر یزد، یک مدرسه به‌صورت نمونه‌گیری تصادفی از نوع خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب و از بین دانش‌آموزان پایه ششم آن مدرسه 30 دانش‌آموز را انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری کنترل و آزمایش تقسیم شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه استاندارد مهارت حل مسئله هپنر و کراسکوف (Heppner,1988) و آزمون معلم ساخته و نمرات درس علوم تجربی بود که روایی پرسشنامه با مقادیر آلفایی بین 72/0. تا 85/0. در خرده مقیاس‌ها (72/0.PC،84/0AA ، 85/0 PSC) و 90/. برای مقیاس کلی و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ در دامنة 83/0 تا 89/0 محاسبه گردیده است. روایی صوری و محتوایی آزمون معلم ساخته با اعمال‌نظر متخصصان تأیید شد و برای تعیین محاسبه پایایی آزمون از ضریب پایایی مصحح استفاده شد که مقدار پایایی آن 87/0 به دست آمد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS19 و آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون t، مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در سطح اطمینان 95 درصد، روش آموزش علوم مبتنی بر پژوهش بر مؤلفه‌های پیشرفت تحصیلی، مهارت حل مسئله، اعتماد به حل مسائل و کنترل شخصی تأثیر معنادار داشته و بر مؤلفه سبک گرایش - اجتناب دانش‌آموزان تأثیر معناداری نداشته است. تفاصيل المقالة