امروزه بحث جهانی شدن در بخش آموزش عالی ونظام تعلیم وتربیت، مسائل جدیدی را مانند تغییرات سریع، بازسازی برنامه‌ها، از بین رفتن مرزهای جغرافیایی، در دسترس بودن اطلاعات وساخت شکنی پدید آورده است. هدف اصلی و کانون توجه برنامه ریزان درسی در هنگام برخورد با مسائل فوق، اساساً طراحی اهداف و برنامه‌های آموزشی مطلوب و کار آمد بوده است. این پژوهش نوعی مطالعه تطبیقی ـ تحلیلی به منظور توصیف رویکردهای بین‌المللی سازی برنامه‌های درسی آموزش عالی در کشورهای مختلف از جمله آمریکا، کانادا، استرالیا و ژاپن است. یافته‌های تحقیق شامل راهبردها، برنامه‌ها وفعالیت‌های مناسب برای بین‌المللی کردن برنامه‌های درسی وروش‌های تدریس و یادگیری آموزش عالی در کشورهای مذکور است. مقایسه راهبردهای چهار کشور آمریکا، کانادا، استرالیا و ژاپن نشان داد که مهمترین راهبرد این کشور‌ها بین‌المللی کردن برنامه درسی و یادگیری و الحاق محتوای بین‌المللی به برنامه‌های درسی موجود است و تغییر مکان فیزیکی استاد و دانشجو در قالب برنامه‌های مبادله کمتر مورد توجه می‌باشد. امروزه بین‌المللی سازی برنامه‌های درسی بومی، ملی و محلی داخل هر کشور ارجحیت دارد. تفاصيل المقالة