تحقیق حاضر به بررسی عوامل بازدارنده مؤثر بر پژوهش‌های فرهنگیان و راهکارهای برون رفت از آن پرداخته است. روش تحقیق توصیفی ـ پیمایشی و جامعه آماری شامل دبیران مدارس راهنمایی ناحیه 2 آموزش و پرورش قم بود که تعداد 97 نفر ازآنان به شیوه تصادفی ساده انتخاب شدند. داده‌های مورد نیاز از طریق پرسشنامه محقق ساخته با پایایی 87/0 برمبنای مقیاس درجه بندی 5 سطحی لیکرت و آرایش رتبه‌ای جمع‌آوری شد. برای تجزیه وتحلیل داده‌ها علاوه بر روش‌های آمار توصیفی از آمار استنباطی در حد آزمون مجذور کای (X2)، آزمون Zیک گروهی (تک نمونه‌ای) و آزمون تحلیل واریانس یک راهه (F) استفاده شد. نتایج به نشان داد که به ترتیب، عوامل فرهنگی، فردی (فنی و تخصصی)، نحوه ارائه خدمات پژوهشی، عوامل اداری ـ ساختاری و انگیزشی در پژوهش‌های فرهنگیان نقش بازدارندگی دارند و پایین بودن روحیه فعالیت‌های گروهی و تیمی برای انجام پروژه‌های تحقیقاتی، نهادینه نشدن فرهنگ پژوهش در میان فرهنگیان، اهمیت ندادن مسؤولین به پژوهش‌های فرهنگیان از الویت‌دارترین موانع هستند و اختصاص بخشی از وظایف آموزشی معلمان به تحقیق و رسیدگی به وضعیت معیشتی آنان به ترتیب از مهمترین و الویت‌دارترین راهکارهای برون رفت به شمار می‌روند. تفاوت میزان شدت بازدارندگی عوامل مختلف مورد مطالعه نیز معنادار نیست. تفاصيل المقالة