هدف: بروز بیماری‌های مزمن جسمی همچون سردردهای میگرنی سبب آسیب‌های هیجانی و روان‌شناختی در بیماران می‌شود. بر این اساس نیاز است که در کنار درمان‌های پزشکی معمول، به ویژگی‌های روان‌شناختی بیماران نیز توجه کافی صورت پذیرد. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان ذهن‌آگاهی بر شدت درد و بهزیستی روان‌شناختی در بیماران مبتلا به سردرد میگرنی انجام گرفت. روش‌: پژوهش حاضر شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه پژوهش شامل بیماران مبتلا به سردرد میگرنی شهرستان شاهین‌شهر در سه ماهه آخر سال 1397 بود که به مراکز میلاد، هادی، بشتام و یاری مراجعه کرده بودند. در این پژوهش تعداد 30 بیمار مبتلا به سردردهای میگرنی با روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل گمارده شدند (15 بیمار در گروه آزمایش و 15 بیمار در گروه کنترل). گروه آزمایش درمان ذهن‌آگاهی (کابات‌زین، 2003) را طی دو ماه در 8 جلسه 90 دقیقه‌ای دریافت نمودند. پرسشنامه‌های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه شدت درد (ملزاک، 1975) و بهزیستی روان‌شناختی (ریف، 1980) بود. داده‌های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر به وسیله نرم‌افزار آماری SPSS23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که درمان ذهن‌آگاهی بر شدت درد و بهزیستی روان‌شناختی در بیماران مبتلا به سردرد میگرنی موثر بود (001/0≥P). نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان بیان کرد که درمان ذهن‌آگاهی با برخورداری از فنونی همانند افکار، هیجانات و رفتار آگاهانه می‌تواند به عنوان یک درمان کارآمد جهت کاهش شدت درد و بهبود بهزیستی روان‌شناختی در بیماران مبتلا به سردرد میگرنی مطرح باشد. تفاصيل المقالة

هدف از این پژوهش مقایسة ویژگی‌ها و تیپ‌های شخصیتی بین ورزشکاران رشته‌های برخوردی و غیربرخوردی بود. جامعة آماری آن، تمامی ورزشکاران رشته‌های ورزشی شهرهای اصفهان و شهرکرد بودند که به‌طور حرفه‌ای در سال 1394 فعالیت می‌کردند. نمونه‌های مورد نظر در این پژوهش 120 نفر، شامل 2 گروه 60 نفری از ورزشکاران رشته‌هایِ ورزشی برخوردی و غیربرخوردی بودند که به شیوة نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، پرسشنامة شخصیتی پنج عاملی بزرگ (مک کریو کاستا، 1985) و پرسشنامة تیپ شخصیتی ای و بی (فریدمن و روزمن، 1964) بودند که توسط شرکت‌کنندگان تکمیل شدند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که در شاخص‌های شخصیتی پرسشنامة پنج عاملی، بین افسردگی ورزشکاران رشته‌های ورزشی برخوردی و غیربرخوردی تفاوت معناداری وجود داشت. نمرة ورزشکاران رشته‌های ورزشی برخوردی در متغیر افسردگی، بالاتر از غیربرخوردی بود (02/0=p). همچنین، از نظر تیپ‌های شخصیتی بین ورزشکاران برخوردی و غیربرخوردی تفاوت معناداری مشاهده شد (039/0=p). در تیپ‌های شخصیتی نمرة ورزشکاران غیربرخوردی بالاتر از نمرة ورزشکاران رشته‌های ورزشی برخوردی است. تفاصيل المقالة

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی روان‌نمایشگری بر اضطراب اجتماعی، افزایش عزت‌نفس و افزایش بهزیستی روان‌شناختی در دانشجویان واجد تشخیص اختلال اضطراب اجتماعی دانشگاه‌های شهرستان نجف‌آباد بود. طرح پژوهش از نوع نیمه‌تجربی و به‌صورت پیش‌آزمون– پس‌آزمون همراه با گروه کنترل بوده است. به‌منظور انتخاب نمونه، ابتدا پرسشنامه اضطراب اجتماعی بین 200 نفر از دانشجویان مشغول به تحصیل در سطح دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی شهرستان نجف‌آباد توزیع شد. تعداد 30 نفر که نمره پرسشنامه اضطراب اجتماعی آن‌ها از 30 (نقطه برش) بالاتر بود، انتخاب و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. مداخله روان‌نمایشگری در 10 جلسه دوساعته در یک مرکز مشاوره و خدمات روان‌شناختی در گروه آزمایش برگزار شد. آزمون‌های اضطراب اجتماعی (کانور،2000)، عزت‌نفس (روزنبرگ، 1965) و بهزیستی روان‌شناختی (ریف،1970) در هر دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون در هر دو گروه اجرا شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها، از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که روان‌نمایشگری باعث کاهش معنادار در نمرات اضطراب اجتماعی، افزایش نمرات عزت‌نفس و بهزیستی ‌روانی در مرحله پس‌آزمون شده است (05/0P<). با توجه به اینکه روان نمایشگری یک روش التقاطی است و در آن از روش‌های مواجهه‌سازی، شناخت درمانی، جرأت‌آموزی و عنصر هنر استفاده می‌شود، می‌تواند در کاهش اضطراب اجتماعی، افزایش عزت‌نفس و بهزیستی روان‌شناختی مؤثر باشد. تفاصيل المقالة