تعداد جلسات تمرین عامل مهمی در انجام تمرینات ورزشی است. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات HIIT کم حجم و پرحجم بر پاسخ لاکتات و برخی شاخص های عملکردی قایقرانان کانو کانادایی بود. تعداد 16 قایقران زن دعوت شده به اردوی تیم ملی کانو کانادایی، به صورت تصادفی به دو گروه تمرینی تناوبی کم تواتر و تمرین تناوبی پرتواتر تقسیم شدند. از ارگومتر قایقرانی و دستگاه تجزیه و تحلیل گازهای تنفسی استفاده شد و همزمان، متغیرهای فیزیولوژیک عملکرد هوازی شامل حداکثر اکسیژن مصرفی (VO2max)، حداقل سرعت رسیدن به حداکثر اکسیژن مصرفی (vVo2max) و زمان رسیدن به واماندگی (Tmax) اندازه گیری شدند. تمرین تناوبی شدید در هر دو گروه مشابه و به شکل 6 دور پارو زدن یک دقیقه ای با 100 درصد vVo2max و با افزایش دو دور در هر هفته اجرا شد. با این تفاوت که گروه کم تواتر 3 جلسه در هفته و گروه پرتواتر 6 جلسه در هفته تمرین می کردند. تمرینات به مدت هشت هفته انجام شد. داده ها با آزمون تی همبسته و تی مستقل تحلیل شدند. معنی داری بین متغیرها در سطح 05/0p £ مورد توجه قرار گرفت. نتایج نشان داد در مقادیر لاکتات، VO2max، vVo2max و Tmax بین پیش آزمون و پس آزمون هر دو گروه تمرین تناوبی با حجم بالا و تمرین تناوبی با حجم کم تفاوت معناداری وجود دارد. با این حال در مقادیر پس آزمون بین دو گروه تفاوت معناداری در هیچ کدام از متغیرها مشاهده نشد (05/0p ≤ ). با توجه به عدم تفاوت معنادار بین دو گروه بنظر می رسد تلفیق این دو روش در زمان های مختلف از یک فصل مسابقات قایقرانی کانو کانادایی بتواند در امادگی ورزشکاران کمک کننده باشد. تفاصيل المقالة

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر مصرف کوتاه مدت مکمل کراتین مونوهیدرات به همراه تمرینات الاستیک بر بازیکنان والیبال بود. در یک کارآزمایی میدانی تعداد 50 نفر والیبالیست 30 تا 40 سال از جامعه آماری بعد از تکمیل پرسشنامه سلامتی به طور داوطلبانه به عنوان نمونه در پژوهش شرکت کردند. آزمودنی‌ها به طور تصادفی به پنج گروه تمرین الاستیک و مکمل کراتین مونوهیدرات، تمرین الاستیک و دارونما، مکمل به تنهایی، گروه تمرین الاستیک و گروه کنترل تقسیم شدند. پروتکل تمرینی به مدت هشت هفته و هفته ای 3 جلسه انجام شد. مکمل سازی کراتین مونوهیدرات نیز هر روز 4 وعده به میزان 5 گرم در هر وعده بود. اندازه‌گیری توان هوازی با استفاده از آزمون 1 مایل (1609 متر) دویدن و توان بی هوازی با آزمون RAST مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده های این پژوهش برای مقایسه میانگین های درون گروهی از روش آماری T وابسته و برای مطالعۀ اثر هشت هفته تمرین در پنج گروه از آزمون کوواریانس استفاده شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS 21 و برای رسم نمودارها از نرم افزار Exell 2010 استفاده شد. نتایج نشان داد که هشت هفته تمرین الاستیک همراه با مکمل دهی کراتین مونوهیدارت باعث بهبود معنادار توان هوازی و توان بی هوازی بازیکنان والیبال شده است (05/0 p ≤). با توجه به تاثیر مثبت مصرف مکمل کراتین و تمرین الاستیک بر عملکردهای هوازی و توانی که در منابع دیگر نیز به آن اشاره شده است به مربیان و ورزشکاران و مسئولان تغذیه تیم های ورزشی پیشنهاد می شود این ماده را با احتیاط در رژیم غذایی ورزشکاران بگنجاند .بویژه اینکه برای مصرف کوتاه مدت ان عوارض جانبی نیز گزارش نشده است. تفاصيل المقالة

آلزایمر یک بیماری پیشرونده اختلال عصبی است که منجر از دست دادن سلول های عصبی و اختلال در حافظه و یادگیری می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین هوازی قبل و بعد از القای آلزایمر بر حافظه و یادگیری رت های آلزایمری شده با آمیلوئید بتا بود. 60 سر رت نر بالغ ویستار هشت هفته ای با میانگین وزنی 20/17±195 گرم در مرحله قبل از القای آلزایمر از انستیتو پاستور ایران تهیه شد. بعد از دو هفته، رت ها به شکل تصادفی به دو گروه مساوی کنترل (30 سر) و تمرین (30 سر) تقسیم شدند. پس از چهار هفته تمرین، رت های هر کدام از گروه ها به سه زیرگروه: 1- تزریق آمیلوئیدبتا 2- تزریق دارونما 3- بدون تزریق تقسیم شدند. رت های گروه های آلزایمری از طریق تزریق Aβ1-42 به داخل هیپوکمپ آلزایمری شدند. پروتکل تمرین هوازی پنج روز در هفته به مدت چهار هفته در قبل و بعد از القای آلزایمر بود. 24 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی در دوره پس از القای آلزایمر، حافظه و یادگیری رت ها با استفاده از آزمون ماز آبی موریس مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با آزمون آنوا یک طرفه و دوطرفه تحلیل شدند. معنی داری بین متغیرها در سطح 05/0p £ مورد توجه قرار گرفت. نتایج در بررسی یادگیری و حافظه در گروه های مختلف نشان داد، گروه های تمرینی نتیجه بهتری نسبت به گروه های استراحتی هم در رت های آلزایمری و هم سالم پس از یک دوره تمرین قبل و بعد از القای آلزایمر را نشان داد (05/0 p ≤). مطالعات زیادی نشان داده اند، فعالیت بدنی و تمرینات ورزشی ممکن است عملکرد شناختی را بهبود و شروع AD و دیگر بیماری های مرتبط با زوال عقل را به تاخیر بیندازد. این نتایج با چندین مطالعه که نشان دادند فعالیت بدنی سطوح عوامل مرتبط با AD را کاهش می دهد، حمایت می شود. تفاصيل المقالة