The aim of this study was to evaluate the correlation between histological features of the reproductive system and age, 5α-reductase-2 (5αR2), and androgenic hormone levels in Arabi rams. Thirty Arabi rams were used in three age groups: lambs, rams with 9-12 months of age in the early puberty period, and adult rams with 3-4 years of age. Blood samples were collected to evaluate the serum 5αR2, testosterone, and dihydrotestosterone (DHT) concentrations. Subsequently, testes, epididymis, and prostate samples were collected after slaughter of the animals for histologic evaluations. Serum concentrations of 5αR2, DHT, testosterone, and the number of testicular spermatocytes, spermatids, and Leydig cells in adult rams were higher (P<0.05) than those in lambs and early puberty rams. The highest (P<0.05) population of spermatogonia cells was observed in early pubertal rams. There was a significant (P<0.05) increase in the diameter of the seminiferous tubule and its lumen, the germinal epithelium's thickness, and the epididymis's epithelial thickness in relation to age. The epithelial thickness and the secretory vesicle diameter of the prostate increased (P<0.05) with age. There were significant (P<0.05) positive correlations between germinal epithelium thickness and testosterone (r=0.81) as well as DHT (r=0.81) concentrations; however, it was not significant (P>0.05) for 5αR2. In conclusion, at the beginning of sexual maturity, the tissue structure of the reproductive system in rams does not reach its full development, and it is only after physical maturity that these structures reach their full development. تفاصيل المقالة

این پژوهش با هدف مطالعه‌ی اثر افزودن عصاره گیاه خارخاسک به جیره پایه بر جنبایی اسپرم، غلظت تستوسترون و بیان نسبی ژن Catsper در بیضه خروس‌های مادر گوشتی مسن با توجه به نقش این ژن در تحرک طبیعی اسپرم انجام گرفت. تعداد 50 قطعه خروس مادرگوشتی راس 308 در سن 47 هفتگی به‌طور تصادفی به 5 گروه (10n=) تقسیم و روزانه با جیره‌ی پایه حاوی سطوح مختلف خارخاسک شامل: 1( صفر میلی‌گرم خارخاسک (شاهد)، 2( 5 میلی‌گرم خارخاسک (Kh-5mg)، 3( 10 میلی‌گرم خارخاسک (Kh-10mg)، و 4( 15 میلی‌گرم خارخاسک (Kh-15mg)، 5) 20 میلی‌گرم خارخاسک (Kh-20mg) به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، به مدت 13 هفته تغذیه شدند. هر هفته از تمام خروس‌ها به منظور ارزیابی تحرک‌ اسپرم ها نمونه‌گیری شد. در پایان آزمایش، به منظور اندازه‌گیری غلظت تستوسترون و ارزیابی بیان ژن Catsper، از هر تیمار به صورت تصادفی تعداد 7 قطعه خروس خون‌گیری و سپس از بیضه آن‌ها نمونه‌برداری انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که تغذیه ی خارخاسک، جنبایی‌کل اسپرم را در گروه‌های Kh-5، Kh-10، Kh-15 و Kh-20 به ترتیب حدود 6، 4، 3 و 5% نسبت به گروه شاهد بهبود داد (05/0>P). غلظت هورمون تستوسترن پلاسما از نظر آماری تفاوت معنی‌داری بین تیمارها نداشت (05/0<P). بیان نسبی ژن Catsper در خروس‌های که سطح 5 میلی‌گرم خارخاسک را دریافت کرده بودند نسبت به گروه شاهد تمایل به افزایش داشت (09/0=P)؛ با این وجود با دوز 10 و15 میلی‌گرم عصاره خارخاسک تفاوت معنی‌داری نشان داد (05/0>P)، ولی با دوز 20 میلی‌گرم عصاره خارخاسک اختلاف معنی‌داری نداشت (05/0<P). به طور خلاصه، در این پژوهش تغذیه عصاره خارخاسک در سطح 5 میلی‌گرم باعث افزایش جنبای‌کل اسپرم و بیان ژن Catsper (یکی از ژن‌های مسئول تحرک اسپرم) شد. تفاصيل المقالة