هدف از این تحقیق بررسی اثر آنتی اکسیدانی نانوذرات نقره بر فشار اکسیداتیو در موش صحرایی ماده بالغ نژاد ویستار می باشد. در این مطالعه تجربی، 50 سر موش صحرایی ماده بالغ نژاد ویستار، به طور تصادفی به پنج گروه تقسیم شدند. گروه کنترل (بدون تیمار)، گروه شاهد (2/0 میلی گرم بر کیلوگرم سرم فیزیولوژی)، گروه تجربی1 (50 میلی گرم بر کیلوگرم داروی ایزونیازید)، گروه تجربی2 (50 میلی گرم بر کیلوگرم داروی ایزونیازید به همراه 25/0 میلی گرم بر کیلوگرم نانوذرات نقره) و گروه تجربی3 (50 میلی گرم بر کیلوگرم داروی ایزونیازید به همراه 5/0 میلی گرم بر کیلوگرم نانوذرات نقره) دریافت کردند. همه تزریق ها برای مدت 15 روز و داروی ایزونیازید بصورت گاواژ و نانوذره نقره بصورت تزریق درون صفاقی تجویز شد. سپس تمام حیوانات بیهوش شدند و خون گیری انجام شد. در پایان داده ها توسط آزمون ANOVA در سطح معناداری 05/0 p ≤ توسط نرم افزار SPSS بررسی گردید. نتایج نشان داد داروی ایزونیازید سبب افزایش نیتریک اکساید، کاهش فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز و کاهش ظرفیت آنتی اکسیدانی کل می گردد. در حالی که تیمار حیوانات با نانوذرات نقره منجر به کاهش اثرات سوءاکسیدانی ناشی از داروی ایزونیازید با کاهش نیتریک اکساید، افزایش گلوتاتیون پراکسیداز و ظرفیت آنتی اکسیدان کل گردید. نانوذرات نقره با کاهش تولید نیتریک اکساید و افزایش فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز، از بروز آسیب های اکسیداتیو و در نتیجه تخریب غشاء و شکنندگی گلبول قرمز جلوگیری می کنند. به عبارت دیگر، آزمایش های انجام شده نقش آنتی اکسیدانی نانوذرات نقره را به خوبی نشان داد. تفاصيل المقالة