گونه‌های گیاهی مهاجم که به عنوان علف هرز شناخته می شوند گیاهان مقاوم به شرایط نامساعد محیطی هستند که از این ویژگی می‌توان در جهت دستکاری‌های ژنتیکی و تراریختی جهت مقاوم کردن گیاهان زراعی استفاده نمود. این تحقیق با هدف شناسائی ژن درگیر در تحمل گیاهان به تنش‌های غیرزنده و محیطی با نام DREB2 در علف هرز بروموس ژاپنی اجرا گردید. بدین منظور ابتدا تنش شوری به گیاه بروموس ژاپنی با بکارگیری نمک کلرید سدیم اعمال گردید و پس از آن با توالی‌یابی و شناسائی ژن موثر در عمل مقاومت به تنش در این گیاه، توالی بدست آمده مورد بررسی قرار گرفت. تحلیل و مقایسه توالی بدست آمده با توالی این ژن در گیاهان دیگر با نرم افزارهای مختلف ار قبیل BLAST، ExPasy، ELM، ClustalW و MegAlign صورت گرفت. نتایج موید این مطلب بود که قطعه تکثیر شده، مربوط به بخشی از ژن سنتز کننده فاکتور رونویسی متصل شونده به عناصر پاسخ دهنده تحت تنش شوری در این گیاه می‌باشد. مقایسه توالی ژن DREB2 گیاه بروموس ژاپنی با سایر توالی‌های این ژن در گونه‌های گیاهی دیگر، ثابت کرد که Bromus japonicus و Aegilops tauschii با 9/89 درصد بیشترین شباهت (کمترین فاصله ژنتیکی) را دارد. تجزیه و تحلیل بیوانفورماتیکی توالی اسیدآمینه حاصل از ترجمه توالی نوکلئوتیدی ژن DREB2 در این گیاه از طریق نرم‌افزار CDDsearch نشان داد که در این توالی، ناحیه DomainAP2 وجود دارد. این توالی با شماره دسترسی KP406596 در بانک جهانی ژن (NCI) به ثبت رسید. تفاصيل المقالة

تفاصيل المقالة

به ‌منظور بررسی اثر دگرآسیبی عصاره آبی اندام‌ های هوایی علف هرز مهاجم بروموس بر جوانه‌ زنی چهار رقم گندم متداول در منطقه سیستان، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در پژوهشکده زیست فناوری دانشگاه زابل در سال 1393 انجام شد. تیمارهای مورد بررسی شامل غلظت‌ های مختلف عصاره آبی اندام‌ های هوایی (مجموع خوشه، ساقه و برگ) علف هرز بروموس در 4 سطح 25، 50، 75 و 100 درصد حجمی عصاره به همراه تیمار شاهد (آب مقطر) و چهار رقم گندم (هامون، بولانی، سیستان و کلک افغانی) بود. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت عصاره آبی اندام‌ های هوایی بروموس، درصد جوانه‌ زنی، سرعت جوانه ‌زنی، طول ریشه ‌چه، طول ساقه‌ چه، وزن تر ریشه‌ چه، وزن تر ساقه‌ چه، نسبت وزن تر ریشه ‌چه به ساقه‌ چه، نسبت طول ریشه‌ چه به ساقه‌ چه، طول گیاهچه، وزن خشک ریشه ‌چه، وزن خشک ساقه ‌چه و شاخص بنیه گیاهچه در ارقام مختلف گندم به ‌طور معنی‌ داری کاهش یافت. برازش مدل لجستیک سه پارامتره، رابطه بین سطوح مختلف عصاره آبی و درصد جوانه ‌زنی را به‌ خوبی توجیه نمود. با افزایش غلظت عصاره بروموس، روند جوانه‌ زنی در کلیه ارقام کاهش پیدا کرد، اما رقم هامون نسبت به ارقام دیگر، غلظت ‌های مختلف عصاره علف هرز بروموس را بهتر تحمل کرد. به ‌طوری که این رقم، در غلظت 12/148 برابر عصاره با کاهش 50 درصدی جوانه‌ زنی مواجه شد در حالی‌ که در رقم بولانی، غلظت 93/61 درصد حجمی عصاره بروموس، باعث کاهش جوانه‌ زنی گردید. به‌طور کلی می‌ توان گفت، رقم بولانی نسبت به سایر ارقام مورد بررسی از حساسیت بیشتری به غلظت‌ های مختلف عصاره بروموس برخوردار است. تفاصيل المقالة