فهرس المقالات Ali Ghaderi


  • المقاله

    1 - بررسی اثر کود بیولوژیک تیوباسیلوس و کود شیمیایی بر ویژگی‌های مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی اسانس گیاه دارویی Satureja hortensis L.
    اکوفیتوشیمی گیاهان دارویی , العدد 2 , السنة 8 , تابستان 1399
    مرزه تابستانی (Satureja hortensis L.) یکی از گیاهان ارزشمند دارویی متعلق به خانواده نعناعیان (Lamiaceae) است. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی اثر کود بیولوژیک تیوباسیلوس و کود شیمیایی بر ویژگی‌های مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی گیاه دارویی Satureja hortensis L.بود. مطالعه حا أکثر
    مرزه تابستانی (Satureja hortensis L.) یکی از گیاهان ارزشمند دارویی متعلق به خانواده نعناعیان (Lamiaceae) است. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی اثر کود بیولوژیک تیوباسیلوس و کود شیمیایی بر ویژگی‌های مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی گیاه دارویی Satureja hortensis L.بود. مطالعه حاضر به صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کاملاً تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی شهر گلمکان در سال 98-1397 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل کود بیولوژیک تیوباسیلوس (0 (شاهد)، 5 و 12 کیلوگرم در هر هکتار) و کود شیمیایی (0 (شاهد)، 35 و 70 کیلوگرم در هر هکتار) بودند. اسانس گیاه از برگ های مرزه در مرحله گلدهی توسط دستگاه کلونجر استخراج و سپس ترکیب‌های تشکیل دهنده اسانس توسط GC-MS مورد تجزیه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که همه صفات مورفولوژیکی گیاه و هم چنین کیفیت و کمیت مواد مؤثره اسانس تحت تأثیر تیمارهای کودی قرار گرفتند. به طوری‌که کاربرد تلفیقی کود بیولوژیک تیوباسیلوس و کود شیمیایی منجر به افزایش صفات مورد بررسی نسبت به شاهدگردید. بیشترین ارتفاع بوته (8/48 سانتی متر)، وزن خشک برگ (7/9 گرم) و دانسیته اسانس (67/3 درصد) در استفاده توأم کود تیوباسیلوس و کود شیمیایی بدست آمد. دو ترکیب اصلی اسانس مرزه شامل: کارواکرول (10/62 درصد) و گاما-ترپینن (04/19 درصد) بیشترین، افزایش را در ترکیب تیماری 12 کیلوگرم در هکتار کود تیوباسیلوس و 70 کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی (NPK) نشان دادند. بر اساس نتایج بدست آمده مشخص شد که استفاده از ترکیب تیماری کود تیوباسیلوس و کود شیمیایی می‌تواند ویژگی های مورفولوژیکی، کمیت و کیفیت اسانس مرزه را نیز افزایش دهد. تفاصيل المقالة

  • المقاله

    2 - ارزیابی مدیریتی گونه های گیاهان دارویی در طراحی فضای با حفظ رویکرد حفظ محیط زیست در شهرداری مشهد
    مدیریت سبز , العدد 2 , السنة 2 , بهار 1401
    افزایش ترسیب کربن خاک علاوه بر افزایش بیوماس گیاهی، تولید و بهبود حاصلخیزی اراضی، در توسعه فضای سبز و مدیریت منظر نیز نقش مفیدی دارد. در این تحقیق به منظور ارزیابی پروژه ترسیب کربن مناطق مشهد، بر اساس نمونه برداری از عمق های 15-0 سانتیمتر خاک، صفات فیزیک و شیمایی خاک و أکثر
    افزایش ترسیب کربن خاک علاوه بر افزایش بیوماس گیاهی، تولید و بهبود حاصلخیزی اراضی، در توسعه فضای سبز و مدیریت منظر نیز نقش مفیدی دارد. در این تحقیق به منظور ارزیابی پروژه ترسیب کربن مناطق مشهد، بر اساس نمونه برداری از عمق های 15-0 سانتیمتر خاک، صفات فیزیک و شیمایی خاک و صفات گیاه بر اساس اندازه گیری های میدانی و آزمایشگاهی محاسبه شد. در مرحله بعد، با نمونه برداری از اندام های هوایی و زیرزمینی گیاهان و نیز لاشبرگ، مقادیر وزن کربن بیوماس هوایی، وزن کربن بیوماس ریشه ای و وزن کربن لاشبرگ در آزمایشگاه آب و خاک تعیین گردید. در نهایت نیز با مجموع مقادیر ترسیب کربن خاک، گیاه و لاشبرگ، مقدار ترسیب کربن هر کاربری در واحد گرم بر متربع مشخص شد. پس از طی این مراحل، بانک داده ها در نرم‌افزارهای EXCEL و SPSS تهیه شد. داده های پژوهش شامل آمار توصیفی و تجزیه واریانس و مقایسه میانگین‌های صفات می باشد. در مقایسه کاربری ها مشخص شد که پارامترهای فیزیکی و شیمیایی در سطح اطمینان 95 درصد دارای اختلاف معنی دار هستند. این نتایج نشان می دهد که خصوصیات خاک هر چهار کاربری از هم متفاوت می باشد که می تواند مرتبط با نحوه مدیریت و بهره برداری از اراضی باشد. کاربری گل محمدی علاوه بر قابلیت بالای ترسیب کربن، در توسعه فضای سبز نیز از کارایی قابل قبول برخوردار می باشد. تفاصيل المقالة

  • المقاله

    3 - تحلیل و اولویت بندی توسعه پارکهای شهری با بهره گیری از تکنیک تاپسیس با رویکرد عدالت فضایی (مطالعه موردی : شهر مشهد)
    مدیریت سبز , العدد 9 , السنة 3 , زمستان 1402
    رشد شهرنشینی و افزایش جمعیت در شهر مشهد در طی سال های مختلف و وجود آلودگی های زیست محیطی در این شهر نیاز به فضای سبز به خصوص پارکها و گسترش آن را به عنوان یکی از مهمترین عوامل موثر در بهبود زندگی و سلامت شهروندان دارد. به همین سبب پارکهای شهری از جمله کاربریهایی است که أکثر
    رشد شهرنشینی و افزایش جمعیت در شهر مشهد در طی سال های مختلف و وجود آلودگی های زیست محیطی در این شهر نیاز به فضای سبز به خصوص پارکها و گسترش آن را به عنوان یکی از مهمترین عوامل موثر در بهبود زندگی و سلامت شهروندان دارد. به همین سبب پارکهای شهری از جمله کاربریهایی است که توزیع و پراکنش آن در سطح شهر اهمیت زیادی دارد .در این مقاله توزیع پارکهای مناطق 13 گانه شهر مشهد بررسی شده که کمبود این فضا در برخی از مناطق و مازاد آن در مناطق دیگر به چشم می خورد به طوریکه ضریب پراکندگی بوستانها در بین مناطق شهر مشهد 0.89 است که نشان دهنده توزیع ناعادلانه پارکها در شهر مشهد است . هدف این مقاله ارائه الگوی مناسب برای توزیع بهینه ی پارکها در هر یک از مناطق شهر، با توجه به مولفه هایی چون جمعیت ، نرخ رشد جمعیت ، نرخ توسعه پارکها ، سرانه پارکها و نسبت مساحت پارک به مساحت منطقه است. روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی و جمع آوری اطلاعات بر اساس مطالعات کتابخانه ای بوده. در این پژوهش همبستگی متغییرها مورد بررسی قرار گرفت و با استفاده از تکنیک تاپسیس هر کدام از مناطق شهر بر اساس مولفه های ذکر شده تجزیه و تحلیل و اولویت بندی مناطق جهت توسعه پارکها انجام شد. نتایج نشان میدهد مساحت منطقه بیشترین همبستگی را با نرخ توسعه پارک و نرخ رشد جمعیت را دارد . نتایج آزمون تاپسیس نشان داد که منطقه دو رتبه نخست را جهت توسعه پارکها را دارد. تفاصيل المقالة