بی وزنی تاثیرات زیادی بر سیستم‌های فیزیولوژی بدن می‌گذارد که مطالعه آن هم برای کمک به فضانوردان و هم برای بهبود زندگی بشر بر روی زمین و پاسخ به سوالات زیست شناسی مفید است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات بی وزنی بر روی تکوین سیاهرگ مرکزی کبدی و مطالعه اثر دوز درمانگر اسید فولیک در جنین رت بود. رتها پس از بارداری به 5 گروه شامل گروه کنترل، گروه تجربی 1: اعمال بی وزنی در روزهای تکوین کبد (10 تا 15 بارداری)، گروه تجربی2: دریافت خوراکی اسیدفولیک در روزهای تکوین کبد، گروه تجربی 3: اعمال بی وزنی در کل دوره بارداری و گروه تجربی 4: اعمال بی وزنی و دریافت اسیدفولیک در روزهای تکوین کبدی تقسیم شدند. مدل بی‌وزنی پاهای عقبی به‌‌منظور شبیه‌سازی بی‌وزنی بر روی زمین اجرا شد. تمامی گروه‌ها در روز 20 بارداری جراحی و نمونه‌های بافتی با روش هماتوکسلین – ائوزین رنگ آمیزی و توسط میکروسکوپ نوری بررسی شدند. داده‌ها توسط نرم افزار SPSS و آنالیز واریانس یک طرفه و تست Tukey ارزیابی شدند. نتایج این مطالعه نشان داد که اعمال شرایط بی وزنی موجب غیرطبیعی و کشیده شدن شکل ظاهری سیاهرگ مرکزی می‌گردد، در حالی که مصرف اسید فولیک همزمان با اعمال بی وزنی اثر بهبودبخش چشمگیری را نشان می‌دهد. اما اسید فولیک به صورت پارامتری تنها و بدون اعمال شرایط بی وزنی موجب بهم ریختگی شکل ظاهری سیاهرگ مرکزی می‌گردد که نشان دهنده عدم نیاز استفاده از اسید فولیک در شرایط طبیعی می‌باشد. تفاصيل المقالة