مقاله حاضر با هدف طراحی نظام مطلوب سیاست‌گذاری ادغام بانک‌ها در ایران با تاکید بر سیاست‌گذاری شبکه‌ای انجام شد. این مطالعه از نظر هدف کاربردی-توسعه‌ای، از نظر روش و بازه زمانی گردآوری داده‌ها، یک پژوهش پیمایش مقطعی و از نظر شیوه تحلیل داده‌ها، یک پژوهش آمیخته می‌باشد. جامعه مشارکت‌کنندگان در بخش کیفی را مدیران ارشد صنعت بانکداری کشور و جامعه آماری در بخش کمی را مدیران شعب بانکی کشور تشکیل می‌دهند. ابزار گردآوری داده‌ها، مصاحبه نیم‌ساختاریافته و پرسشنامه محقق‌ساخته بود. برای شناسایی ابعاد و مولفه‌های طراحی نظام مطلوب سیاست‌گذاری شبکه‌ای ادغام بانک‌های ایران از روش تحلیل مضمون، تعیین روابط عناصر از روش مدلسازی ساختاری-تفسیری و جهت اعتبارسنجی هم از روش حداقل مربعات جزئی استفاده شد. با استفاده از روش تحلیل کیفی مضمون در مرحله کدگذاری باز 442 کد شناسایی گردید. در نهایت از طریق کدگذاری محوری به 5 مقوله فراگیر، 8 مقوله سازمان‌دهنده و 51 مضمون پایه دست پیدا شد. در نهایت براساس نتایج مشخص گردید ارزیابی محیطی بانکداری‌، ارزیابی درون‌سازمانی‌، ارزیابی ذی‌نفعان بانکی‌ و اسناد بالادستی بر سیاست‌گذاری شبکه‌ای ‌و سیاست‌گذاری ادغام‌ تاثیر دارند. سیاست‌گذاری شبکه‌ای و ادغامی بر ادغام بانک‌ تاثیر می‌گذارد و ادغام بانک منجر به عملکرد مالی و غیرمالی بانک‌ها‌ می‌شود