در ساختار اداری- سیاسی و قوانین داخلی ایران، تعریفی از گزارش‌دهنده فساد ارائه نشده است. به‌نظر می‌رسد گزارش‌کننده فساد شخصی است که با اطلاع از نوع و چگونگی فساد بر اساس ادله‌ای که از نحوه رفتار و ارتکاب جرم دارد، به اعلام و بیان آن می‌پردازد. گسترش فساد با افزایش ناامنی و بی‌ثباتی اداری و سیاسی و به تبع آن، ایجاد اختلال و از هم گسیختگی امنیت ملی یک کشور، ارتباط بسیار نزدیکی دارد. پرسش اصلی مقاله حاضر این است که جهت حمایت از گزارش‌گنندگان فساد چه ملزوماتی باید در ساختار اداری و سیاسی کشور مورد توجه جدی واقع گردد. در پاسخ این فرضیه مطرح می‌گردد که قوانین مصوب فعلی، به‌دلیل ناکارآمدی یا ناکافی بودن در دو حوزه حمایت و تشویق، بسترسازی لازم برای حضور مردم به نقش‌آفرینی در گزارش‌دهی فساد را فراهم ننموده و بخشی از فساد موجود در سیستم اداری و سیاسی کشور ناشی از بی‌تفاوتی و عدم به‌کارگیری تک تک افراد جامعه در گزارش‌دهی فساد و عدم آموزش و نهادینه نمودن مسئولیت اجتماعی مردم در مبارزه با این پدیده شوم است ‌و ارتقای این مشارکت نیازمند اصلاح یا وضع قوانین جدید حمایتی و تشویقی افشاگران فساد می‌باشد. تفاصيل المقالة

هدف از این مطالعه بررسی امنیت غذایی در ایران و نظام حقوق بین الملل است که با عنایت به اهمیت مسئله امنیت غذایی در تأمین سلامت عمومی و حق دسترسی به آن به‌عنوان یک حق انسانی، ضرورت انجام پژوهشی خاص را اجتناب‌ناپذیر می‌نماید. برای گردآوری اطلاعات، از روش کتابخانه ای و فیش برداری استفاده شده است. ﻣﺴﺌﻠﻪ اﻣﻨﻴﺖ ﻏﺬاﻳﻲ ﺑﺎ ﻧﻴﻢﻧﮕﺎﻫﻲ ﺑﻪ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻛﻪ واﺟﺪ ارﺗﺒﺎط ﻣﻮﺿﻮﻋﻲ از ﺑﺮﺧﻲ ﺟﻬﺎت ﻫﺴﺘﻨﺪ، اﻳﻦ ﻧﻮع ﻧﮕﺎه را ﻧﻮﻳﻦ و ﺑﻪروز از ﻣﻨﻈﺮ ﺣﻘﻮﻗﻲ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ و ﺟﻬﺖ ﺗﻨﻮﻳﻪ اﻓﻜﺎر و ﻟﺰوم ﺗﺪاﺑﻴﺮ و راﻫﻜﺎرﻫﺎى ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ و ﺳﻴﺎﺳﺖﮔﺬارىﻫﺎى ﻻزم ﻣﺆﺛﺮ و ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺎﻧﺪ. لذا یک سیستم ملی کارا برای کنترل امنیت غذایی علاوه بر کمک به ارتقاء وضع تغذیه و سلامت جامعه به بهبود صنایع غذایی، افزایش تولید و افزایش سطح درآمدها می‌انجامد؛ بنابراین احتمالاً بهبود ساختار زیربنایی و قوانین موجود برای داشتن یک سیستم کنترل مواد غذایی کارا در سطح ملی حائز اهمیت است. تفاصيل المقالة