رسول علیزاده ساروکلایی[1]- بهمن کشاورز[2] -مهدی خوش خطی[3]- عباس مرادی[4] تاریخ دریافت: 13/12/1398- تاریخ پذیرش:14/2/1399 چکیده : ظهور فساد اداری قدمتی به درازای جامعه بشری دارد و رابطه آن با توسعه نظام سیاسی مستقیم است تا جایی که پیدایش آن می‌تواند موجب اخلال در نظام سیاسی یک کشور شود. دولت جمهوری اسلامی از بدو تأسیس و در قانون اساسی سیاستهایی را برای مبارزه با فساد در نظر گرفته بود و سپس با گذشت زمان و با توجه به وضعیت جامعه ، تغییراتی در قوانین گذشته و نیز قوانینی جدید وضع نموده وسیاستهایی را در پیش گرفته است . هدف و سوال اصلی این نوشتار سیاستگذاری کلان جمهوری اسلامی در مبارزه به فساد اداری بوده است. می توان گفت که ایران در باره سیاستگذاری تلاش کرده است که در سطح کلان همچون تقویت بخش خصوصی و نهادینه کردن فعالیت نهادهای جامعه مدنی و سمن ها زمینه های فساد اداری را کمتر کند و هم در سطح قانونگذاری و بعد نظارتی و تحقق دولت الکترونیک با فساد اداری تقابل کند. گرچه با چالش های تاریخی، فرهنگی، اقتصادی و...مواجه بوده است. [1] - کارشناسی ارشد، علوم سیاسی، دانشکده علوم انسانی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان ، ایران alizadehrasool49@yahoo.com [2] - استادیار و عضو هیئت علمی، گروه علوم سیاسی، دانشکده علوم انسانی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان ، ایران b.keshavarz92@yahoo.com [3] - استادیار و عضو هیئت علمی، گروه علوم سیاسی، دانشکده علوم انسانی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان ، ایران m.khoshkhati@yahoo.com [4]- استادیار و عضو هیئت علمی، گروه علوم سیاسی، دانشکده علوم انسانی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان ، ایران azmoradi@gmail.com تفاصيل المقالة