شیوه معماری اندیشی، روش­ها، سنت­ها و دانش آن به‌مانند هر رشته هنری دیگری امروزه در دوره­ایی دوره‌ای بسیار حیاتی و تاریخی قرار دارد. همان‌گونه که در هفتادسال اخیر راه‌حل‌های مبتنی بر هوش مصنوعی، معماری را به‌طور قابل‌توجهی متحول کرده است. این پژوهش به‌جای پرداختن به عواملی که مانع از تسریع این تحول شده­اند، نگاهی بر تداوم برهمکنش تحولات معماری و هوش مصنوعی دارد. یکی از روش­هایی که می­توان این مساله را مورد بررسی قرار داد، نگاهی فرهنگی و فنی و تاریخی به مساله هوش مصنوعی و نحوه ورود و تأثیر آن بر معماری است. هدف از این پژوهش چگونگی برهمکنش یافته­های جدید هوش مصنوعی و معماری با تمرکز بر تحولات تاریخی 1920 تا 2023، همچنین نقش متصور آن در آینده فناوری این حوزه است. این پژوهش از نظر رویکرد کیفی است و از نظر روش یک پژوهش تاریخی مبتنی تحلیل­مقایسه­ای رویدادهای معماری و هوش مصنوعی در دوره‌های ده ساله است. یافته‌های حاکی از آن است این برهمکنش را می‌توان در 4 دوره، معماری به کمک استانداردسازی، معماری به کمک رایانه، معماری به کمک پارامتر­ها و در نهایت معماری به کمک هوش مصنوعی (شبکه‌های عصبی و مدل‌های مولد) سازمان‌دهی کرد. رابطه معماری با فناوری به‌موازات تحولات هوش مصنوعی بالغ شده و آخرین پیشرفت­های هوش مصنوعی نه‌تنها بر فرآیند طراحی تأثیرگذار بوده است، بلکه بر حوزه عمل و اندیشه آن نیز مؤثر بوده و حتی موجب پیدایش و توسعه سبک‌های معماری شده است.