زمینه و هدف: یکی از مبادی مهم و پر مصرف آب شیرین، اراضی کشاورزی می باشند. محل تأمین آب مزارع آبی چاه های نیمه عمیق و عمیق می باشند. مدیریت و پایش اراضی آبی در بحث مصرف آب امری حیاتی است. از طرفی، چاه های غیرمجاز کشاورزی در بین چاه های دارای مجوز، وجود دارند اما شناسایی آن‌ها به‌وسیله بازدید های میدانی، به دلایل مختلف ازجمله تعداد بالای اراضی، شرایط آب و هوایی و همچنین دسترسی سخت به اراضی دور از جاده، بسیار سخت و پیچیده است. روش بررسی: کشف و پایش این اراضی با استفاده از سنجش‌ازدور و سیستم اطلاعات جغرافیایی بسیار سریع و با دقت بالا امکان پذیر است. در این پژوهش با استفاده از شاخص NDVI و مجموعه داده های سری زمانی تصاویر سنتینل 2 (باندهای 4 و 8) برای ماه های اسفند، فروردین و اردیبهشت، طبقه بندی به روش SVM رای بخشی از اراضی دشت عباس دهلران در سال آبی 2022 انجام‌شده است و با استفاده از داده های کاداستر، اعتبار سنجی نتایج، انجام شد. یافته ها: دقت طبقه بندی انجام شده بر اساس نقشه های کاداستر، برای اراضی آبی 98.4% و برای اراضی دیم مقدار 86.7% محاسبه‌شده است. نتایج نشان دهنده دقت بالا در تشخبص و تفکیک نوع اراضی کشاورزی می باشد. بحث و نتیجه گیری: با استفاده از الگوریتم های سری زمانی بر روی مجموعه تصاویر ماهواره ای و ارزیابی نتایج بر مبنی کاداسترهای اراضی کشلورزی موجود از منطقه امکان شناسایی اراضی آبی غیرقانونی و به تبع ان چاه‌های تامین کننده آب انها امکان پذیر است. تفاصيل المقالة