زمینه و هدف: بهسازی خاک با استفاده از ریشه گیاهان به منظور مقاوم سازی توده خاک از نظر حفظ محیط زیست و منابع طبیعی مورد توجه محققان زیادی قرار گرفته است. تاثیر سیستم ریشه ای گیاهان در مقاوم سازی خاکها تابع ویژگی های زیست فنی ریشه ها است. اما با توجه به تعاملات پیچیده بین خاک و گیاه، تاثیر بهسازی ریشه ها در خاکها به عنوان یک چالش باقی مانده است. این مطالعه، به بررسی اثر تراکم ریشه گیاه یونجه در مقاوم سازی خاک منطقه پازنان در استان خوزستان می‌پردازد.روش پژوهش: در پژوهش انجام شده، برای اولین بار تاثیر سیستم ریشه ای گیاه یونجه در مقاوم سازی خاک در شرایط گلخانه ای بررسی شد. نمونه های خاک اخذ شده از منطقه مورد مطالعه پس از طی یک دوره 5 ماهه در شرایط کشت گلخانه ای، برای اندازه گیری مقاومت برشی ترکیب خاک و ریشه، آزمایش برش مستقیم بر روی 3 نمونه خاک فاقد ریشه و تعداد 12 نمونه خاک با دانسیته های مختلف ریشه انجام گردید و پارامترهای زاویه اصطکاک داخلی و چسبندگی خاک مسلح شده با ریشه بدست آمد و با نمونه های خاک بدون ریشه مقایسه شد.یافته‌ها: بطور کلی تراکم و شمار ریشه ها با افزایش عمق کاهش یافته است و شاخص تراکم ریشه بصورت توانی با افزایش عمق کاهش می یابد. با بهره گیری از این نتایج و آزمون های برش مستقیم میزان مسلح سازی محاسبه شد. وجود ریشه ها مقاومت چشمگیری را در مقاومت برشی خاک ایجاد کرده است که این تغییرات متاثر از افزایش مقدار چسبندگی خاک بوده است و در مقابل، زاویه اصطکاک داخلی خاک مسلح با کاهش نسبت به خاک بدون ریشه، رفتاری عکس عامل چسبندگی دارد و تغییرات آن بسیار کمتر از تغییرات عامل چسبندگی است. بنابراین افزایش مقاومت برشی خاک مسلح شده با ریشه گیاه یونجه را می‌توان معادل افزایش چسبندگی دانست.نتایج: نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان می دهد که بین شاخص تراکم ریشه و مقاومت برشی خاک رابطه مستقیم وجود دارد. بیشترین و کمترین میزان مسلح سازی برای شاخص تراکم 28 و 5 درصد به ترتیب 5/87 و 5/7 درصد افزایش در چسبندگی خاک بدست آمد و حداکثر کاهش زاویه اصطکاک داخلی نسبت به خاک فاقد ریشه 5/5 درصد بوده است. این پژوهش وجود رابطه کاهش بین عمق و شاخص تراکم ریشه، عمق و قدرت مسلح سازی را به عنوان ویژگی های زیست فنی گونه یونجه را نشان داد. تفاصيل المقالة

Several regulations and manual have been presented for assessing the resources of rock aggregate for use of rock in breakwaters and shore protection structures. Although there are differences between these regulations, many experiments are required, which are often time-consuming, costly and sometimes difficult to implement in the early stages of the project. One of the fast, easy and low-cost methods is the Petrographic Number (PN) method, which according to rock thin sections, has suggestions for expressing the quality of rock materials. In this paper, the application of the PN method in some of the sources of rock aggregate in Iran has been addressed. For this purpose, 33 samples of carbonate rocks used in marine protection structures on the south coast and inland dams were collected. More than 350 experiments were carried out on these specimens. Also, in order to determine the PN, rock thin sections were prepared and the percentage of the components of the petrography including the type of allochem, porosity, cement and matrix, carbonate and non-carbonate minerals are obtained. Then, in order to evaluate the accuracy and efficiency of the PN method, correlation coefficient and comparison of the results of PN with the results of Iranian regulation has been used. Results have shown that a link between the PN with regulations and testing results. The results indicate a significant correlation between some of the engineering properties of samples with the PN. There is also a good correlation between the PN and the total score of the Iranian manual with R2=0.86. However, a single method cannot replace the set of experiments, but for the early stages of the aggregate resource study, it can provide a proper view of the quality of carbonate rock resources. تفاصيل المقالة