سازمان ناتو به عنوان یک اتحادیه نظامی – سیاسی و امنیتی پس از حملات یازده سپتامبر با حضور در طولانی ترین بحران سازمان در افغانستان،به منظور مدیریت چالش های ضد هژمونیک در حوزه ژئوپلیتیکی و ژئواستراتژیکی خاورمیانه ، و در تطبیق و تغییر خود در طی این تحولات شتاب بیشتری داده است.اتحادیه قدیمی و منسجم ناتو همواره در خدمت هژمون جهانی آمریکا و تقویت جایگاه تک قطب یک جانبه گرا ایالات متحده در بحران های متعدد وارد شده اسست. ایالات متحده با فرصت سازی و بیشینه‌سازی قدرت و نفوذ خود در ناتو و با گسترش این نهاد در مدیریت بحران ها در پی تداوم پرستیژ جهانی خود می‌باشد.مقاله پیش رو، با بهره‌گیری از متدولوژی تحلیلی – تبیینی و بر پایه نظریه ثبات هژمونیک در صدد پاسخگویی به چرایی حضور و نفوذ ناتو و آمریکا در مدیریت بحران افغانستان پس از یازده سپتامبر و ارزیابی پیامدهای آن بر امنیت جمهوری اسلامی ایران است. فرضیه مورد آزمون: نگرانی های امنیتی، مبارزه با تروریسم بین الملل، برقراری ثبات نسبی در افغانستان و جلوگیری از شکل گیری هژمون رقیب در منطقه می باشد. تفاصيل المقالة

چکیده بحران نظامی و امنیتی افغانستان ، پیچیده‌ترین و طولانی‌ترین بحران بین‌المللی ، بین طالبان و ایالات متحده پس از حوادث یازده سپتامبر 2001 رخ داده است. بحران پیش رو بر پایه مدل مایکل برچر در حوزه پرتنش جوامع موزائیکی با هویت های قومی – مذهبی و با حضور و نفوذ قدرت های منطقه ای و فرامنطقه ای در افغانستان شعله‌ور شده است. پیدایش بحران متأثر از متغیرهای مستقل و واسطه پس از ورود به هجدهمین سال خود به مانند همه جنگ‌ها با پایان خود، پیامدهای (متغیرهای وابسته) خواهد داشت. پرسش اصلی: علل اصلی پیدایش و پایداری بحران افغانستان کدامند؟ فرضیه: نگرانی‌های امنیتی، مبارزه با تروریستم بین‌المللی ، برقراری ثبات نسبی و جلوگیری از شکل‌گیری هژمون‌ رقیب در منطقه پیگیری می شود. بحران موردی افغانستان با رویکرد تحلیلی – تبیینی و به صورت کتابخانه‌ای بر پایه مدل پژوهشی – علمی مایکل برچر و بر اساس نظریه ثبات هژمونیک پرداخته شده است. تفاصيل المقالة