هدف: مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر روان‌درمانی پویشی کوتاه‌مدت فشرده بر تنظیم هیجان و سرسختی سلامت در مبتلایان به دیابت نوع دو انجام شد.روش: این مطالعه نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش مبتلایان به دیابت نوع دو شهر زاهدان در سال 1399 بودند. نمونه پژوهش 40 نفر بود که با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه‌ای تحت روان‌درمانی پویشی کوتاه‌مدت فشرده قرار گرفت و گروه کنترل آموزشی ندید. ابزارهای پژوهش پرسشنامه تنظیم هیجان گروس و جان (2003) و سیاهه تجدیدنظرشده سرسختی سلامت گیبهارت و همکاران (2001) بودند. داده‌ها با آزمون‌های خی‌دو، تی مستقل و تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرم‌افزار SPSS نسخه 25 تحلیل شدند.یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که گروه‌های آزمایش و کنترل از نظر سن، جنس، تحصیلات، تأهل و مدت بیماری تفاوت معناداری نداشتند (05/0P>). همچنین، گروه‌ها در مرحله پیش‌آزمون از نظر تنظیم هیجان و سرسختی سلامت تفاوت معناداری نداشتند (05/0P>)، اما در مرحله پس‌آزمون از نظر هر دو متغیر تفاوت معناداری داشتند (05/0P<). به عبارت دیگر، روان‌درمانی پویشی کوتاه‌مدت فشرده باعث افزایش معنادار تنظیم هیجان و سرسختی سلامت در مبتلایان به دیابت نوع دو شد (001/0P<).نتیجه‌گیری: با توجه به تاثیر روان‌درمانی پویشی کوتاه‌مدت فشرده بر افزایش تنظیم هیجان و سرسختی سلامت، برنامه‌ریزی برای استفاده از این شیوه درمانی ضروری است. در نتیجه، درمانگران و متخصصان سلامت می‌توانند از روش روان‌درمانی پویشی کوتاه‌مدت فشرده در کنار سایر روش‌های درمانی برای بهبود ویژگی‌های روانشناختی به‌ویژه بهبود تنظیم هیجان و سرسختی سلامت استفاده کنند. تفاصيل المقالة

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر مداخلات مبتنی بر درمان شفقت خود (CFT) بر احساس تنهایی، شرم و گناه زنان متقاضی طلاق صورت گرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی زنانی بود که از سوی دادگاه خانواده برای مشاوره طلاق به مرکز مشاوره و خدمات روانشناختی شهرستان بهزیستی کرمان ارجاع شدند. به شیوه نمونه‌گیری در دسترس، تعداد 30 نفر که در ابزارهای احساس تنهایی راسل و همکاران (1980) و عاطفه خودآگاه راث و همکاران (2006) بیشترین نمرات را کسب کردند به‌عنوان افراد نمونه انتخاب شد و به‌صورت تصادفی 15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه گواه جایگذاری شدند. داده‌های پژوهش در سه مرحله قبل از مداخله، بلافاصله بعد از مداخله، و سه ماه بعد از مداخله جمع‌آوری شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس مختلط (درون-بین گروه‌ها) تحلیل شد. نتایج نشان داد که مداخلات مبتنی بر شفقت خود بر روی احساس تنهایی، شرم و گناه زنان متقاضی طلاق تأثیر معناداری دارد. از یافته‌های این پژوهش می‌توان به‌عنوان بخشی از مداخلات طلاق استفاده کرد. تفاصيل المقالة