هدف اصلی مقاله، شناسایی میزان کاهش وقوع جرایم بواسطه استقرار پلیس محله محور در محلات، پاساژ ها، سازمان ها و شرکت ها بوده که بواسطه شناخت این هدف می توان میزان موفقیت این شرکت ها را ارزیابی نمود. بدین منظور از نظریات ساختی کارکردی پارسونز، نظریه بی سازمانی اجتماعی و کنترل اجتماعی به عنوان چارچوب تئوریک استفاده شد. روش تحقیق، پیمایشی است. شیوه نمونه‌گیری، خوشه‌ای چندمرحله‌ای است و حجم نمونه طبق فرمول کوکران 358 نفر می‌باشد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته است. روش تجزیه و تحلیل داده‌ها، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون با استفاده از نرم‌افزار SPSS است. پرسشنامه دارای اعتبار صوری بوده و مقدار آلفای متغیرهای رضایت از شرکت های خدمات انتظامی(0.858) و میزان جرایم(0.712) است.که در حد بسیار بالایی است و از پایایی مناسبی برخوردار می باشد. نتایج آزمون نشان می‌دهد که میانگین جرایم در قبل و بعد از اجرای طرح پلیس محله محور برابر با 3.99 و 2.34 است. بین مدت زمان استقرار پلیس محله محور و میزان رضایتمندی از پلیس محله محور با میزان جرایم رابطه منفی و معکوس وجود دارد. به طوری که هرچه میزان رضایت از پلیس محله محور بیشتر باشد، میزان جرایم کمتر می شود. و برعکس هر چه رضایت از پلیس محله محور کمتر شود، میزان جرایم افزایش می‌یابد. حدود 34.6 درصد از تغییرات میزان جرایم توسط متغیرهای مدت زمان استقرار پلیس محله محور و میزان رضایتمندی تبیین شده و بالاترین تأثیر را رضایت از پلیس محله محور دارد. تفاصيل المقالة