فهرس المقالات عاطفه نژاد محمد نامقی


  • المقاله

    1 - اثربخشی آموزش مهارت‌های مثبت‌اندیشی بر عزت‌نفس و امید به زندگی نوجوانان 12 تا 17 سال بدسرپرست و بی‌سرپرست
    دانش و پژوهش در روان شناسی کاربردی , العدد 2 , السنة 20 , تابستان 1398
    این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های مثبت‌اندیشی بر عزت‌نفس و امید به زندگی در نوجوانان 12 تا 17 سال بی‌سرپرست و بدسرپرست انجام شد. پژوهش نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعة آماری پژوهش شامل تمامی نوجوانان بی‌سرپرست و بدسرپرست تحت ن أکثر
    این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های مثبت‌اندیشی بر عزت‌نفس و امید به زندگی در نوجوانان 12 تا 17 سال بی‌سرپرست و بدسرپرست انجام شد. پژوهش نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعة آماری پژوهش شامل تمامی نوجوانان بی‌سرپرست و بدسرپرست تحت نظارت اداره بهزیستی شهرستان رباط‌کریم در سال 1397-1396 به تعداد 125 نفر بود. نمونة تحقیق شامل 26 نفر نوجوان بی‌سرپرست و بدسرپرست بود که با روش نمونه‌گیری هدفمند در دسترس انتخاب و در دو گروه 13 نفر آزمایش و 13 نفر کنترل جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامة عزت‌نفس کوپر اسمیت (1967) و پرسشنامة امید به زندگی میلر (1988) بود. داده‌های پژوهش با روش‌های آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس تحلیل شد. نتایج نشان داد که در مرحلة پس‌آزمون میانگین نمرات عزت‌نفس و امید به زندگی افراد گروه آزمایش بیشتر از میانگین نمرات گروه کنترل بود (05/0>P). تفاصيل المقالة

  • المقاله

    2 - پیش‌بینی تعارضات زناشویی بر اساس طرحواره‌های ناسازگار اولیه، دشواری در تنظیم هیجانی و تمایز یافتگی خود در زوجین
    زن و مطالعات خانواده , العدد 4 , السنة 13 , پاییز 1399
    چکیدهپژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی تعارضات زناشویی بر اساس طرحواره‌های ناسازگار اوّلیه، دشواری در تنظیم هیجانی و تمایز یافتگی خود در زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره انجام گرفت. روش تحقیق از نوع همبستگی بود و جامعۀ آماری این پژوهش زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره بود ک أکثر
    چکیدهپژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی تعارضات زناشویی بر اساس طرحواره‌های ناسازگار اوّلیه، دشواری در تنظیم هیجانی و تمایز یافتگی خود در زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره انجام گرفت. روش تحقیق از نوع همبستگی بود و جامعۀ آماری این پژوهش زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره بود که تعداد 120 زوج با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. داده‌های پژوهش با استفاده از پرسشنامه‌های تعارضات زناشویی تجدیدنظرشده MCQ-R، (1386)، طرحوارۀ یانگ (نسخه سوّم فرم کوتاه ،2005)، دشواری در تنظیم هیجانی DERS، (2004) و تمایزیافتگی خود DSI، (1998)، گردآوری شد. اطّلاعات گردآوری شده با روش آماری تحلیل رگرسیون همزمان و گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها نشان دادند مؤلفّه‌های طرحواره‌های ناسازگار اوّلیه تأثیرات معناداری بر تعارضات زناشویی نداشتند. همچنین از بین مؤلفّه‌های دشواری در تنظیم هیجانی، دشواری کنترل تکانه و دسترسی محدود به راهبردهای تنظیم هیجانی و از بین مؤلفّه‌های تمایزیافتگی خود، مؤلفّه‌های جایگاه من و هم آمیختگی با دیگران، پیش‌بینی کننده‌های تعارضات زناشویی بودند. براساس نتایج این پژوهش زوجینی که تمایزیافتگی کمتری دارند، انعطاف‌پذیری کمتری دارند، احتمالاً در برابر اضطراب مزمن زناشویی آسیب پذیرترند و توانایی استفاده از راه حلّ منطقی در رفع مشکلات زندگی را ندارند. هر چه زوجین از میزان دشواری در تنظیم هیجانی بیشتر و تمایز یافتگی خود کمتری برخوردار باشند بیشتر مستعد نارضایتی زناشویی و تعارضات زناشویی هستند.کلید واژگان: تعارضات زناشویی، طرحواره‌های ناسازگار اوّلیه، دشواری در تنظیم هیجانی، تمایز یافتگی خود تفاصيل المقالة