مقدمه: با توجه به اهمیت توصیه‌های داروساز در اثر‌بخشی دارو و جایگاه داروساز در سلامت جامعه، نگرش افراد به نقش داروساز مهم است. داروساز علاوه بر توزیع دارو، به راهنماییِ مراجعین و نظارت بر وضعیت سلامت آنان می‌پردازد. توصیه‌های داروساز درباره نحوه مصرف، میزان و هم‌چنین اثرات دارو، ابهام و سردرگمی افراد را بر طرف می‌کند و به آنان حس امنیت می‌بخشد. هدف پژوهش حاضر، بررسی عوامل موثر بر نگرش مراجعین به نقش داروساز است. روش پژوهش: این تحقیق توصیفی تحلیلی به شیوه مقطعی و با تکمیل 400 پرسشنامه در سه ماه نخست 1393 در تهران انجام گردید. ابزار تحقیق پرسشنامه محقق ساخته و روش نمونه‌گیری، خوشه‌ای چند مرحله‌ای بود. روایی آن صوری و محتوایی و پایایی آن با محاسبه ضریب آلفای کرنباخ 0.8008 محاسبه گردید. داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS19تحلیل و توسط آزمون رگرسیون متغیرهای موثر شناسایی شدند. یافته‌ها: داروساز توانسته انتظارات 70.5 % مراجعین را در حد متوسط برآورده سازد و 50.3% مراجعین در حد زیاد از وظایف داروساز آگاهی داشته و 42.4% درحد متوسط با داروساز ارتباط برقرار کرده و 51.3% در حد متوسط به داروساز اعتماد داشتند. در نهایت 48.7% نگرش مثبتی به داروساز داشتند. نتیجه‌گیری: آگاهی مراجعین از وظایف داروساز، ارتباط بیشتر با داروساز ، اعتماد به داروساز و برآوردن انتظارات مراجعین، نگرش آنان را به داروساز بهبود می‌بخشد. بر اساس آزمون رگرسیون متغیر برآوردن انتظارات بیماران سهم بیشتری در پیشگویی متغیر نگرش داشت. تفاصيل المقالة

بدن به مثابه امری اجتماعی است و برای فهمش باید به معنای آن نزد کنشگران توجه کرد. لذا در این مقاله می پرسیم که زنان و دختران جوان شهر تهران مدیریت بدن خود را چگونه معنا می کنند؟ برای پاسخ از روش پدیدارشناسی استفاده کرده و با 26 نفر از زنان و دختران جوان شهر تهران در دو فصل تابستان و پاییز 1396مصاحبه عمیق انجام شد. با این شرط که نمونه ها در شاخص های مدیریت بدن، یعنی استفاده از لوازم آرایشی، انجام اعمال جراحی زیبایی و رژیم های تناسب اندام فعال باشند. نمونه گیری هدفمند بوده و مصاحبه تا اشباع نظری ادامه یافت. یافته ها به دوگروه مقوله کلی عوامل خرد و عوامل کلان دسته بندی می شوند. عوامل سطح خرد شامل: نیاز به دیده شدن، ایجاد حس اعتماد به نفس، غلبه بر ترس، حفظ آبرو و حیثیت و عوامل سطح کلان شامل : افزایش مشارکت اجتماعی، مقابله با طرد اجتماعی، ایجاد فرصت های ازدواج و دوستی، نمایش تعلق به طبقه اجتماعی بالاتر، حفظ خانواده و روابط زناشویی و شباهت به دیگر اعضای گروه هستند. از یافته ها نتیجه می گیریم مدیریت بدن در مصاحبه شوندگان بیش از تمایز در جهت شباهت با دیگران شکل می گیرد. تفاصيل المقالة