فهرس المقالات عنایت الله توحیدی نژاد


  • المقاله

    1 - تأثیر تاریخ کاشت بر خصوصیات زراعی و فیزیولوژیک هیبریدهای ذرت در گروه‌های مختلف رسیدگی در منطقه جیرفت استان کرمان
    اکوفیزیولوژی گیاهان زراعی , العدد 1 , السنة 17 , بهار 1402
    به منظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت بر خصوصیات زراعی و فیزیولوژیک هیبریدهای ذرت در گروه مختلف رسیدگی در منطقه جیرفت آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و با سه تکرار در شهرستان جیرفت در سال زراعی 97-1396 اجرا گردید. فاکتورهای آزمایشی شامل تا أکثر
    به منظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت بر خصوصیات زراعی و فیزیولوژیک هیبریدهای ذرت در گروه مختلف رسیدگی در منطقه جیرفت آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و با سه تکرار در شهرستان جیرفت در سال زراعی 97-1396 اجرا گردید. فاکتورهای آزمایشی شامل تاریخ کشت به عنوان عامل اصلی در سه سطح 27 تیر ماه، 3 مرداد ماه و 10 مرداد ماه و هیبریدهای مختلف به عنوان عامل فرعی در 10 سطح هیبریدهای زودرس، دیررس و متوسط رس (701، 703، 705، 706، 707، 201، 260، 400، 370 و 704 به عنوان شاهد) بود. نتایج نشان داد که بین هیبریدهای مورد مطالعه از نظر خصوصیات زراعی و فیزیولوژیک تفاوت معنی دار وجود داشت. بیشترین تعداد ردیف در بلال در هیبرید 706 و بالاترین تعداد دانه در ردیف در هیبرید 707 حاصل شد. تأخیر در کاشت با افزایش قطر ساقه و عملکرد بیولوژیک و کاهش ارتفاع بوته، طول بلال، تعداد ردیف در بلال، عملکرد دانه، شاخص برداشت،GDD مورد نیاز از کاشت تا رسیدگی فیزیولوژیک و اسپد همراه بود. با تأخیر در کاشت، درصد پروتئین و تجمع پرولین افزایش پیدا کرد. بیشترین عملکرد دانه در تاریخ های کشت 27 تیر ماه در هیبرید 260 (18/24 تن در هکتار)، 3 مرداد ماه در هیبرید 201 (17/46 تن در هکتار) و 10 مرداد ماه در هیبریدهای 370 و 201 (17/4و 17/28 تن در هکتار) به دست آمد. به نظر می رسد تاریخ کاشت دیرهنگام به دلیل برخورد با دماهای نامطلوب در هنگام کاکل دهی، گرده افشانی و دانه بندی و همچنین کاهش طول دوره رویشی باعث کاهش عملکرد و اجزای عملکرد گردید. تفاصيل المقالة

  • المقاله

    2 - اثر سالیسیلیک اسید بر برخی صفات مورفولوژیک و زراعی گوار (.Cyamopsis tetragonoloba L) تحت تنش خشکی
    اکوفیزیولوژی گیاهان زراعی , العدد 5 , السنة 12 , زمستان 1397
    گوار گیاهی گرمسیری و متحمل به شوری و خشکی است. به منظور بررسی اثر سالیسیلیک اسید بر صفات مورفولوژیک و زراعی آن در دورهای مختلف آبیاری، آزمایشی در قالب کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در شهرستان قلعه گنج استان کرمان در سال زراعی 1396 اجرا أکثر
    گوار گیاهی گرمسیری و متحمل به شوری و خشکی است. به منظور بررسی اثر سالیسیلیک اسید بر صفات مورفولوژیک و زراعی آن در دورهای مختلف آبیاری، آزمایشی در قالب کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در شهرستان قلعه گنج استان کرمان در سال زراعی 1396 اجرا شد. فواصل آبیاری شامل 6، 9 و 12 روز در کرت های اصلی و سطوح سالیسیلیک اسید شامل صفر، 0.5، 1 و 2 میلی مولار در کرت هاى فرعی قرار گرفتند. محلول پاشی سالیسیلیک اسید در سه مرحله پنج برگی، گلدهی و غلاف دهی گیاهان انجام گرفت. نتایج نشان داد که تنش خشکی باعث کاهش معنی دار صفات شاخص سطح برگ، تعداد غلاف در بوته و تعداد دانه در غلاف شد. محلول پاشی سالیسیلیک اسید موجب افزایش معنی دار کلیه صفات مورد بررسی گردید. به طوری که، بیشترین تعداد غلاف در بوته و تعداد دانه در غلاف در غلظت 2 میلی مولار و بیشترین شاخص سطح برگ در غلظت 1 میلی مولار سالیسیلیک اسید به دست آمدند. اثرات متقابل دورهای آبیاری و سالیسیلیک اسید بر وزن هزار دانه، پروتئین دانه و عملکرد دانه در هکتار در سطح احتمال یک درصد معنی دار شدند. نتایج نشان داد بیشترین عملکرد دانه (1245.25 کیلوگرم در هکتار) مربوط به تیمار غلظت سالیسیلیک اسید 1 میلی مولار و دور آبیاری 6 روز بود. با توجه به نتایج این تحقیق، محلول پاشی سالیسیلیک اسید 1 میلی مولار به منظور افزایش مقاومت گیاه گوار و کاهش افت عملکرد دانه به هنگام وقوع تنش خشکی مناسب به نظر می رسد. تفاصيل المقالة

  • المقاله

    3 - عملکرد و اجزای عملکرد کینوا (Chenopodium quinoa Willd) در واکنش به تراکم های مختلف کاشت
    اکوفیزیولوژی گیاهان زراعی , العدد 5 , السنة 15 , زمستان 1400
    تاثیر تراکم های مختلف کاشت بر عملکرد و برخی شاخص های رشد کینوا (رقم Titicaca)، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی جنوب استان کرمان در سال 1398 بررسی شد. دو فاصله کاشت بین ردیف (30 و أکثر
    تاثیر تراکم های مختلف کاشت بر عملکرد و برخی شاخص های رشد کینوا (رقم Titicaca)، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی جنوب استان کرمان در سال 1398 بررسی شد. دو فاصله کاشت بین ردیف (30 و 50 سانتی متر) به عنوان فاکتور اول و چهار فاصله کاشت روی ردیف شامل 5، 10، 15 و 20 سانتی متر به عنوان فاکتور دوم مورد بررسی قرار گرفتند. افزایش فاصله روی ردیف بین ردیف کاشت منجر به کاهش معنی دار سرعت رشد محصول گردید. به گونه ای که، کمترین مقدار شاخص رشد محصول در هر دو فاصله بین ردیف و روی ردیف 20 سانتی متر به دست آمد. کمترین عملکرد دانه ( 225/76 گرم در متر مربع) مربوط به تیمار فاصله بین ردیف 50 سانتی متر و روی ردیف 20 سانتی متر حاصل شد و کاهش فاصله روی ردیف کاشت تا 10 سانتی متر منجر به افزایش معنی دار عملکرد دانه گردید. این در حالی بود که در فاصله بین ردیف 30 سانتی متر، بین فواصل روی ردیف کاشت از لحاظ عملکرد دانه اختلاف معنی داری وجود نداشت و بیشترین مقدار آن نیز از فاصله روی ردیف 20 سانتی متر با میانگین 386/36 گرم در متر مربع به دست آمد. به طورکلی، فاصله بین ردیف کاشت 30 سانتی متر با فاصله روی ردیف 15 و 20 سانتی متر برای دست یابی به بیشترین عملکرد دانه در واحد سطح و همچنین وزن هزار دانه بیشتر، برای کاشت کینوا در منطقه مورد این پژوهش مناسب به نظر می رسد. تفاصيل المقالة