فهرس المقالات پردیس بنی مهدی


  • المقاله

    1 - مقایسه وضعیت اکسیداتیو سرم اسب‌های سالم عرب و دره‌شور
    آسیب‌شناسی درمانگاهی دامپزشکی , العدد 1 , السنة 15 , بهار 1400
    استرس اکسیداتیو که عبارت از عدم تعادل بین تولید رادیکال های آزاد اکسیژن و ظرفیت دفاع آنتی اکسیدانی بدن است، به شدت با فعالیت بدنی در طول زندگی ورزشی اسب ها در ارتباط می‌باشد. هدف از انجام مطالعه حاضر، ارزیابی سطوح سرمی مالون‌دی‌آلدئید (malondialdehyde; MDA)، ظرفیت آنتی‌ أکثر
    استرس اکسیداتیو که عبارت از عدم تعادل بین تولید رادیکال های آزاد اکسیژن و ظرفیت دفاع آنتی اکسیدانی بدن است، به شدت با فعالیت بدنی در طول زندگی ورزشی اسب ها در ارتباط می‌باشد. هدف از انجام مطالعه حاضر، ارزیابی سطوح سرمی مالون‌دی‌آلدئید (malondialdehyde; MDA)، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام (total antioxidant capacity; TAC) و آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی سوپراکسید دیسموتاز (superoxid dismutase; SOD)، گلوتاتیون پراکسیداز (glutation peroxidase; GPX) و کاتالاز (catalase; CAT) به‌عنوان شاخص‌های استرس اکسیداتیو و مقایسه آن‌ها در دو نژاد عرب و دره شور بود. به این منظور، تعداد 26 رأس اسب ماده غیر آبستن و غیر شیروار از استان یزد (13 رأس نژاد عرب و 13 رأس نژاد دره شور) به طور تصادفی انتخاب شدند. نمونه‌های خونی تمامی اسب ها در زمان استراحت اخذ شد. در سرم اسب های موردمطالعه MDA، TACو آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد که میزان MDA در سرم اسبان نژاد عرب به‌طور معنی‌دار کمتر از مقدار آن در سرم اسب های نژاد دره شور بود (55/0±98/0 در مقابل 56/0±59/1 میکرومول بر لیتر). همچنین غلظت TAC در سرم اسب های نژاد عرب و دره شور هیچ‌گونه اختلاف آماری معنی دار نشان ندادند، هرچند میزان این پارامتر در اسب های نژاد عرب مقداری بالاتر از نژاد دره شور بود (75/70±54/113 در مقابل 93/53±56/112 میکرومول بر لیتر). سطح آنزیم‌های SOD، GPX و CAT نیز در اسبان نژاد عرب بالاتر از نژاد دره شور بود که این اختلاف در آنزیم‌های SOD و GPX از نظر آماری معنی‌دار بود (05/0>p). بالا بودن آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی و پایین بودن سطح MDA نشان‌دهنده وضعیت سلامت بهتر اسب‌های نژاد عرب می‌باشد و به نظر می رسد نژاد و ژنتیک در افزایش قدرت سیستم دفاع آنتی اکسیدانی نقش داشته باشد. تفاصيل المقالة

  • المقاله

    2 - بررسی تغییرات شاخص های استرس اکسیداتیو و لیپیدی سرم به دنبال بیهوشی با پروپوفول در جوجه های گوشتی
    زیست شناسی جانوری , العدد 5 , السنة 13 , زمستان 1399
    بروز استرس اکسیداتیو از جمله عوارض جانبی بیهوشی می باشد. هدف مطالعه فوق ارزیابی تغییرات شاخص های استرس اکسیداتیو به دنبال بیهوشی داخل استخوانی با پروپوفول (Propofol)در جوجه های گوشتی بود. برای انجام مطالعه از 90 قطعه جوجه گوشتی نژاد راس استفاده شد. بیهوشی با تزریق 2 میل أکثر
    بروز استرس اکسیداتیو از جمله عوارض جانبی بیهوشی می باشد. هدف مطالعه فوق ارزیابی تغییرات شاخص های استرس اکسیداتیو به دنبال بیهوشی داخل استخوانی با پروپوفول (Propofol)در جوجه های گوشتی بود. برای انجام مطالعه از 90 قطعه جوجه گوشتی نژاد راس استفاده شد. بیهوشی با تزریق 2 میلی گرم پروپوفول به ازای هر کیلوگرم وزن پرنده، به‌صورت تزریق داخل استخوانی جهت القای بیهوشی و 5/0 میلی گرم پروپوفول به ازای هر کیلوگرم وزن پرنده، برای ادامه بیهوشی القا شد. جهت ارزیابی شاخص های لیپیدی سرم و استرس اکسیداتیو (فعالیت کاتالاز، غلظت مالون دی آلدئید و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی) خونگیری در مراحل قبل بیهوشی، حین بیهوشی و 24 ساعت بعد از بیهوشی انجام شد و سرم نمونه های خون جدا شد. نتایج نشان داد میزان فعالیت آنزیم کاتالاز سرم 24 ساعت بعد از بیهوشی (69/6±5/129) به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل و میزان آن در حین بیهوشی (04/5±9/112) و قبل از آن (21/4±9/120) بود. غلظت مالون دی آلدئید در حین بیهوشی افزایش نشان نداد (54/1±3/34) در حالی که غلظت آن 24 ساعت بعد از بیهوشی افزایش معنی داری داشت (28/4±8/42). ظرفیت آنتی اکسیدانی تام 24 ساعت بعد از بیهوشی (67/1±2/19) در مقایسه با زمان قبل (27/1±9/25) و حین بیهوشی (37/1±4/27) به طور معنی داری کاهش نشان داد. ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در قبل و حین بیهوشی نسبت به 24 ساعت پس از بیهوشی افزایش معنی داری نشان داد. شاخص های لیپیدی سرم در طول آزمایش تغییراتی نشان نداد. به طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد اگرچه بکارگیری پروپوفول در جوجه گوشتی در حین بیهوشی می تواند به طور موثری رادیکال های آزاد را خنثی نماید و مانع از بروز اثرات جانبی استرس اکسیداتیو گردد اما بعد از بیهوشی شاخص های استرس اکسیداتیو افزایش می یابد. تفاصيل المقالة